Konstantyn (Đokić)
| Krsta Đokić | |
| Biskup środkowoeuropejski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
26 września 1946 |
| Biskup środkowoeuropejski | |
| Okres sprawowania |
1991–2013 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja |
Eparchia środkowoeuropejska |
| Śluby zakonne |
28 marca 1970 |
| Nominacja biskupia |
23 maja 1991 |
| Chirotonia biskupia |
21 lipca 1991 |
| Data konsekracji |
21 lipca 1991 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||
| Miejsce | |||||||||
| Konsekrator | |||||||||
| Współkonsekratorzy |
Stefan (Boca), Laurenty (Trifunović), Bazyli (Vadić), Jerzy (Đokić), Ireneusz (Bulović), Atanazy (Jevtić), Chryzostom (Stolić), Lucjan (Vladulov) | ||||||||
| |||||||||
Konstantyn, imię świeckie Krsta Đokić (ur. 26 września 1946 w m. Crnjelovo Gornje) – biskup Serbskiego Kościoła Prawosławnego.
Życiorys
W 1967 ukończył seminarium duchowne św. Arseniusza w Sremskich Karlovcach. 28 marca 1970 złożył wieczyste śluby zakonne. W 1974 ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie Belgradzkim. Po uzyskaniu dyplomu spędził rok w Stanach Zjednoczonych w celu kontynuowania edukacji teologicznej i nauki języka angielskiego. Od 1978 do 1982 był wykładowcą seminarium Trzech Świętych Hierarchów przy monasterze Krka, następnie zaś pracował w podobnym charakterze w seminarium, którego był absolwentem. 23 maja 1991 Święty Sobór Biskupów Serbskiego Kościoła Prawosławnego wybrał go na biskupa środkowoeuropejskiego. Uroczysta chirotonia miała miejsce w soborze św. Sawy w Belgradzie 21 lipca 1991 z udziałem patriarchy serbskiego Pawła i ośmiu innych hierarchów.
W grudniu 2012 został zawieszony w zarządzaniu eparchią na skutek licznych skarg wiernych, w jego sprawie otwarte zostało postępowanie przed sądem cerkiewnym[1]. 1 czerwca 2013 Święty Synod Serbskiego Kościoła Prawosławnego zwolnił go z katedry[2].
Jego brat Đоrđе, w monasterze Jerzy, był biskupem kanadyjskim w jurysdykcji Serbskiego Kościoła Prawosławnego, drugi brat Ljubomir został prawosławnym kapłanem, zaś siostra Nadežda – mniszką[3].