Kopka (polana)

Kopka
Ilustracja
Widok z polany Upłaz. Od lewej: Zadnia Kopka z dużymi wiatrołomami, Pośrednia Kopka z zarastającą, słabo widoczną polaną na grzbiecie i Przednia Kopka
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

ok. 1180–1240 m n.p.m.

Zagospodarowanie

nieużytek

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kopka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kopka”
Ziemia49°16′07″N 19°51′28″E/49,268611 19,857778

Polana Kopka – niewielka reglowa polana pomiędzy Doliną Kościeliską i Doliną Lejową w Tatrach Zachodnich.

Jest to polana podwierzchołkowa, położona na wysokości ok. 1180–1240 m n.p.m. Znajduje się na północno-wschodnim grzbiecie Pośredniej Kopki – jednego z trzech reglowych wzniesień Kościeliskich Kopek[1]. Należy do Wspólnoty Leśnej Uprawnionych Ośmiu Wsi z siedzibą w Witowie. Porost trawy jest na niej dość obfity. Dawniej wchodziła w skład hali Kopka[2] jako jedyna polana tej hali[3]. Według danych z dzieła „Pasterstwo Tatr Polskich i Podhala” (t. VI – mapa) w 1956 r. znajdowały się na niej 3 zabudowania pasterskie. Po włączeniu tego obszaru do Tatrzańskiego Parku Narodowego zniesiono użytkowanie hali. W 1975 r. stał tu już tylko jeden, niskozrębowy szałas (bacówka) i jedna szopa[4]. W 1955 r. polana miała powierzchnię ok. 4 ha, ale w 2004 r. w wyniku zarośnięcia jej powierzchnia zmniejszyła się o ok. 41%[5].

Nie prowadzi przez nią żaden szlak turystyczny, z dostępnych dla turystów szczytów jest też bardzo słabo widoczna.

Przypisy

  1. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, s. 1, ISBN 83-89580-00-4.
  2. Władysław Szafer, Tatrzański Park Narodowy, Zakład Ochrony Przyrody PAN, 1962.
  3. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, s. 559, ISBN 83-7104-009-1.
  4. Romuald Zaręba. Ile szałasów pasterskich zachowało się jeszcze na obszarze Tatr Polskich?. „Wierchy. Rocznik poświęcony górom”. R. 45 (1976), s. 249–254, 1977. Centralny Ośrodek Turystyki Górskiej i Narciarskiej PTTK w Krakowie. (pol.).
  5. Marcin Bukowski, Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9.