Korżiwci

Korżiwci
Коржівці
ilustracja
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Rejon

chmielnicki

Hromada

Derażnia

Populacja (2001)
 liczba ludności


570

Nr kierunkowy

038

Kod pocztowy

32217

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Korżiwci”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Korżiwci”
49°17′23″N 27°15′11″E/49,289722 27,253056
Strona internetowa

Korżiwci (ukr. Коржівці, dawniej w pol. Korżowce) – wieś na Ukrainie, w obwodzie chmielnickim, w rejonie chmielnickim, w hromadzie Derażnia. W 2001 liczyła 570 mieszkańców, spośród których 563 wskazało jako ojczysty język ukraiński, 6 rosyjski, a 1 polski[1].

Klasztor

Monaster unicki z 1742 roku pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny z fundacji inżyniera i pułkownika wojsk koronnych Jeana-Baptiste’a Dessieura (także jako: Jan Baptysta Dewyr, Deszer, Jan Chrzciciel Dessier, Dessyer)[2][3][4]. Doświadczenie w inżynierii wojskowej stały się czynnikiem, który skłonił Dessieura do budowy męskiego klasztoru o charakterze obronnym. Klasztor posiadał dwie świątynie, trzy wieże, mury, barokowy korpus klasztorny i lochy z rozgałęzionymi przejściami. Uposażenie było skromne i obejmowało lasy, pola, młyn i pasiekę. Dodatkowo uposażył klasztor jego wnuk Michał Woroniecki, syn Teresy, córki Dessieura[5]. Początkowo klasztor był greckokatolicki, jednak w 1796 roku po II rozbiorze Rzeczypospolitej został przymusowo przekazany Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej. W 1834 roku na jego terenie pochowano prawosławnego biskupa Ksenofonta, władykę diecezji kamieniecko-podolskiej, który mieszkał na terenie monastyru podczas emerytury. W 1905 roku wzmiankowano, że w klasztorze znajduje się kopia cudownej ikony Matki Bożej latyczowskiej uznawany za cudowny od XVIII wieku[5].

W czasach po Rewolucji Październikowej klasztor zamknęli bolszewicy, część pomieszczeń zniszczono, a inne budynki przekształcono w szkołę. W czasach niepodległej Ukrainy częściową odnowę klasztoru rozpoczęto w latach 2011–2012, a w 1991 r. część refektarza klasztornego przekazano miejscowej gminie wyznaniowej[6].

Przypisy

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu chmielnickiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001. (ukr.).
  2. Rafał Nestorow, Jan Baptysta Dessieur – inżynier, architekt czy plenipotent hetmana Adama Mikołaja Sieniawskiego?, „Biuletyn Historii Sztuki”, 71 (3), 2009, s. 319–360, ISSN 0006-3967 [dostęp 2023-10-31] (pol.).
  3. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IV – wynik wyszukiwania – DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2023-10-31].
  4. Słownik architektów i budowniczych środowiska warszawskiego XV-XVIII wieku, red. Paweł Migasiewicz, Hanna Osiecka-Samsonowicz, Jakub Sito, Warszawa 2016, s. 111–114.
  5. 1 2 Jan Marek Giżycki, Krystyn Mazowiecki, Matka Boża Łaskawa w Machirowie, Sierocinie i Korżowcach, polona.pl, Kraków 1905 [dostęp 2023-11-01] (pol.).
  6. ➤ Коржівці Цікаві місця • Пам'ятки • Що подивитись у Коржівці? [online], Україна Інкогніта [dostęp 2023-10-31] (ukr.).