Koraliszczewicze
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość |
192 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 17 |
| Kod pocztowy |
223016 |
| Tablice rejestracyjne |
5 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°48′N 27°41′E/53,800000 27,683333 | |
Koraliszczewicze[2][3] (także Koreliszczewicze[4], Karoliszczewicze[5], Koroleszczewicze[5]; biał. Каралішчавічы) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie mińskim, w sielsowiecie Nowy Dwór. Położona nad rzeką Świsłocz.
.jpg)
Pierwsze wzmianki o Koraliszczewiczach datowane XVI wiekiem. Właścicielami miejscowości były m.in. rodziny Kruszyńskich, Masalskich, Tyszkiewiczów i Drutsko-Górskich. W XVIII wieku Koraliszczewicze i pobliskie wsie zostały wykupione na własność Józefa Prószyńskiego. W 1785 r. z fundacji Stanisława Prószyńskiego został zbudowany kościół Opieki Matki Bożej (kościół św. Stanisława).
W drugiej połowie XIX wieku w kościele grał na organach Stanisław Moniuszko. W kościele najprawdopodobniej zostali ochrzczeni Anna Ciundziewicka[4], autorka książki „Gospodyni litewska” oraz poeta Jazep Puszcza. Kiedy nastała władza radziecka, kościół został zamknięty i przebudowany na klub. Dopiero w 2014 roku został zwrócony parafianom. Działa tu rzymskokatolicka parafia św. Stanisława Męczennika.
Rodzina Prószyńskich postawiła folwark. Sam dwór był drewniany jednopiętrowy. W pokojach dworu na ścianach zawieszone były portrety rodziny Prószyńskich. W czasach sowieckich został nacjonalizowany i wykorzystywany jako budynek mieszkalny. W 1989 roku w budynku wybuchł pożar, z jego pozostałości zostały jedynie podmurówki. Z dawnego gospodarstwa zachowały się resztki stajni.
Obecnie wieś należy do gminy wiejskiej Nowodwór.
Zabytki
- Kościół Opieki Matki Bożej (Parafia św. Stanisława Męczennika)
- Cmentarz XIX wieku
- Ruiny dworu Prószyńskich
Osoby
Przypisy
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Mapa Taktyczna Polski 1:100 000, Pas 33 Słup 45 (A33 B45), XVI-24 (A33 B45) WOŁMA, 1921
- ↑ Koraliszczewicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 391.
- 1 2 Aleksander Jelski: Sylwetki zasłużonych niewiast polskich z nad Niemna, Dniepru i Dźwiny.. Wilno: Marcin Kuchta, 1906, s. 14–19.
- 1 2 wieś Karoliszczewicze. radzima.org. [dostęp 2011-08-27].