Korytnica (jezioro)
![]() Widok z kajaka | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Wysokość lustra |
77,7-77,8 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
97,5-111,3 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
2636,5 tys. m³[2] |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
III (2002)[3] |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
Położenie na mapie gminy Drawno ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu choszczeńskiego ![]() | |
Korytnica – jezioro w woj. zachodniopomorskim, w powiecie choszczeńskim, w gminie Drawno, leżące na terenie (Równiny Drawskiej – Puszczy Drawskiej).
Zasilane przez rzeki Korytnicę i Kamionkę.
Otoczone w większości powierzchniami leśnymi. Linia brzegowa sucha, porośnięta szuwarami, występują dość wysokie skarpy. Dno często muliste. Na wodzie unoszą się grążele i grzybienie. W Nowej Korytnicy znajduje się pole biwakowe z pomostami dla letników i wędkarzy[1].
Dane morfometryczne
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 97,5 ha[1] przez 100,0 ha[3] do 111,3 ha[2].
Zwierciadło wody położone jest na wysokości 77,7 m n.p.m.[3] lub 77,8 m n.p.m.[2][1] Średnia głębokość jeziora wynosi 2,4 m[2][1], natomiast głębokość maksymalna 4,7 m[2][1].
Na podstawie badań przeprowadzonych w 2002 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[3].
Hydronimia
Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Korytnica[4]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Nowa Korytnica[1][3][5].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Wędkuję.pl.
- 1 2 3 4 5 Według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 211. ISBN 83-232-1732-7.
- 1 2 3 4 5 Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 211. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 152, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Mapa topograficzna dostępna w serwisie geoportal.gov.pl. [dostęp 2023-02-28].
.jpg)
_location_map.png)


