Kostniak

Kostniak (łac. osteoma) to łagodny, wolno rosnący nowotwór kości, zbudowany z dojrzałej, zbitej lub gąbczastej tkanki kostnej. Zmiany te najczęściej lokalizują się w obrębie kości czaszki i twarzoczaszki, zwłaszcza w zatokach przynosowych (szczególnie czołowej), a także w kości czołowej, sitowej i żuchwie. Kostniaki mogą występować pojedynczo lub jako zmiany mnogie, szczególnie w przebiegu zespołu Gardnera – dziedzicznej choroby genetycznej.^[1]

W zależności od lokalizacji wyróżnia się:

• kostniaki homoplastyczne – rozwijające się na powierzchni kości,
• kostniaki heteroplastyczne – powstające w tkankach miękkich (np. w mięśniach), gdzie normalnie nie występuje tkanka kostna.

Etiologia kostniaków nie jest do końca poznana, natomiast rozważa się czynniki: ,* rozwojowe (embrionalne) – błędna organizacja tkanki w czasie wzrostu,

• urazowe – jako reakcja na przewlekłe drażnienie okostnej,
• zapalne lub infekcyjne – zwłaszcza w obrębie zatok.^[2]

Chociaż większość kostniaków przebiega bezobjawowo i wykrywana jest przypadkowo w badaniach obrazowych, większe zmiany (szczególnie w obrębie struktur czaszkowo-twarzowych) mogą powodować:

• bóle głowy,
• ból twarzy,
• objawy oczne, takie jak proptoza,
• zaburzenia drożności przewodów nosowo-zatokowych i wtórne infekcje.^[3]