Koszykarz blady
| Asthenes hudsoni[1] | |||
| (P.L. Sclater, 1874) | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
koszykarz blady | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() | |||
| Zasięg występowania | |||
![]() | |||
Koszykarz blady[4] (Asthenes hudsoni) – gatunek małego ptaka z rodziny garncarzowatych (Furnariidae). Występuje w Ameryce Południowej na terenie Argentyny, Brazylii i Urugwaju. W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN klasyfikowany jest jako gatunek bliski zagrożenia (NT, ang. Near Threatened).
Systematyka
Takson ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał angielski przyrodnik Philip Lutley Sclater w 1874 roku na łamach „Proceedings of the Zoological Society of London”. Autor nadał ptakowi nazwę Synallaxis hudsoni, a jako miejsce typowe podał Conchitas w okolicy Buenos Aires w Argentynie[2][5]. Badania molekularne opublikowane w 2011 roku wykazały, że koszykarz blady jest najbliżej spokrewniony z koszykarzem południowym Asthenes anthoides[6]. Oba te gatunki były wcześniej zaliczane do rodzaju Thripophaga. Koszykarz blady jest gatunkiem monotypowym[7][8][9].
Etymologia
Morfologia
Mały ptak o jasnobrązowych tęczówkach. Dziób długi i cienki, żuchwa od bladorogowej do szarej z czarniawym zakończeniem, górna szczęka brunatnoczarna. Nogi i stopy jasnobrązowe. Górne części ciała są piaskowo-beżowe z wyraźnymi, na przemian czarniawymi i srebrzystymi pręgami. Głowa piaskowo-brązowa z jasnobrązowym paskiem brwiowym. Pokrywy skrzydeł ciemnobrązowe, pokrywy większe z białawymi końcówkami, środkowe i mniejsze z szerokimi matowymi rudawymi brzegami. Lotki ciemnobrązowe z jaśniejszymi obrzeżami. Ogon długi, stopniowany, sterówki postrzępione ze spiczastymi końcami, ciemne ze srebrzystymi brzegami. Dolne części ciała jaśniejsze. Na brodzie biaława plama z lekkim żółtawym lub pomarańczowo-żółtawym zabarwieniem. Gardło, pierś i brzuch płowe, nieco ciemniejsze na bokach, na których widoczne są czarniawe pręgi. Długość ciała 18 cm. Nie występuje dymorfizm płciowy. Młode osobniki mają pierś i boki z czarno-brązowymi pręgami[12].
Wymiary szczegółowe[13]:
| Samiec | Samica | |
| Długość skrzydła (mm) | 74–83 | 70–73 |
| Długość ogona (mm) | 74–85 | 69–85 |
| Długość dzioba (mm) | 18,2–22 | 17,5–20 |
Zasięg występowania
Koszykarz blady występuje na dużym obszarze wschodniej Argentyny, w Urugwaju i najbardziej na południowy-wschód wysuniętych obszarach stanu Rio Grande do Sul w skrajnie południowo-wschodniej Brazylii[12]. Zasięg występowania (EOO, Extent of Occurrence) według szacunków organizacji BirdLife International obejmuje około 1,02 mln km². Występuje zazwyczaj w zakresie wysokości do 950 m n.p.m.[12]
Ekologia i zachowanie
Jego głównym habitatem są wysokie, wilgotne stanowiska traw np. Paspalum quadrifarium z rodzaju prosowiec czy turzyc w sąsiedztwie terenów podmokłych[12]. Długość pokolenia jest określona na 3,8 roku[14]. Ptak ten żeruje samotnie lub w parach. Nie ma wielu informacji o diecie tego gatunku, składa się głównie z owadów: larwy motyli, chrząszczy, tarczówek, paroskrzydłych i błonkówek. Koszykarz blady żeruje na ziemi lub blisko niej[12].
Rozmnażanie
Sezon lęgowy koszykarza bladego przypada na okres wiosny i lata, jaja składane są w okresie od listopada do grudnia. Gniazdo buduje na ziemi w trawie. Jest bardzo dobrze zamaskowane, wykopane pod korzeniami traw lub ostów, zamaskowane kulistym przykryciem z traw lub niewielkich gałązek. Gniazdo wyścielone jest piórami, małymi gałązkami i włosiem. W lęgu zazwyczaj 3–4 jaja, chociaż czasami tylko dwa lub aż pięć[12].
Status
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN koszykarz blady jest uznawany za gatunek bliski zagrożenia (NT, ang. Near Threatened)[3]. Wielkość populacji nie jest oszacowana, a gatunek ten opisywany jest jako rzadki, ale lokalnie dosyć pospolity. BirdLife International ocenia, że liczebność populacji prawdopodobnie spada z powodu utraty naturalnych siedlisk poprzez zajmowanie terenów jego zamieszkania przez obszary uprawne i hodowlane[14].
Przypisy
- ↑ Asthenes hudsoni, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Denis Lepage, Hudson's Canastero Asthenes hudsoni [online], Avibase [dostęp 2024-10-25] (ang.).
- 1 2 Asthenes hudsoni, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: FURNARIIDAE Gray,GR, 1840 - GARNCARZOWATE - HORNEROS, FOLIAGE-GLEANERS AND SPINETAILS (Wersja: 2023-12-04). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-10-25].
- ↑ P.L. Sclater, On the Species of the Genus Synallaxis of the Family Dendrocolaptidae, „Proceedings of the Zoological Society of London”, 1874 cz. 1, 1874, s. 25 (ang.).
- ↑ Derryberry i inni, Lineage diversification and morphological evolution in a large-scale continental radiation: the Neotropical ovenbirds and woodcreepers (Aves: Furnariidae), „Evolution”, 65, 2011, s. 2973–2986, DOI: 10.1111/j.1558-5646.2011.01374.x.
- ↑ HBW and BirdLife International, Handbook of the Birds of the World and BirdLife International digital checklist of the birds of the world. Version 8.1 [online], styczeń 2024 [dostęp 2024-10-20].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Ovenbirds, woodcreepers. IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-10-25]. (ang.).
- ↑ Alan P. Peterson, PASSERIFORMES FURNARIIDAE (incl. DENDROCOLAPTIDAE), Wersja 10.008 (2022.03.02) [online], Zoonomen Nomenclatural data [dostęp 2024-10-25] (ang.).
- ↑ Asthenes, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2024-10-05] (ang.).
- ↑ hudsoni, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2024-10-25] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 Remsen, Jr., J.V.: Hudson's Canastero Asthenes hudsoni, version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2024-10-25]. (ang.).

- ↑ C. Vaurie, Taxonomy and geographical distribution of the Furnariidae (Aves, Passeriformes), „Bulletin of the American Museum of Natural History”, 166, 1980, s. 171.
- 1 2 Species factsheet: Hudson's Canastero Asthenes hudsoni [online], BirdLife International, 2024 [dostęp 2024-10-25] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
- Nagrania głosów. [w:] xeno-canto [on-line].


