Kotawiec piekielny
| Chlorocebus tantalus[1] | |||
| (Ogilby, 1841) | |||
![]() | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
kotawiec piekielny | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
![]() | |||
| Zasięg występowania | |||
![]() | |||
Kotawiec piekielny (Chlorocebus tantalus) – gatunek ssaka naczelnego z podrodziny koczkodanów (Cercopithecinae) w obrębie rodziny koczkodanowatych (Cercopithecidae).
Występowanie
Gatunek występuje na terenach środkowej Afryki. Można go zaobserwować od wschodniej Burkiny Faso i Ghany do zachodniej Somalii. Preferuje tereny leśne oraz sawannę na wysokości do 1900 m n.p.m.[3]
Charakterystyka
Morfologia
Kotawiec piekielny jest największym przedstawicielem swojego rodzaju. Osiąga masę od 3,5 do 9 kg oraz długość ciała 30 do 83 cm. Ma siwy grzbiet oraz głowę. Jego łapy oraz nogi są szare, a brzuch biały. Ma dość długi, mierzący około 60 cm ogon, który jest biały. Ma czarną twarz, na której znajdują się żółtawe wąsy[2].
Dieta
Koczkodany te są roślinożercami. Żywią się liśćmi oraz owocami, jednak zdarza im się zjadać bezkręgowce lub nawet małe kręgowce. Skład diety zależy od rejonu występowania. Często zdobywają pożywienie z upraw[2].
Rozmnażanie
Ciąża trwa 6 miesięcy i zazwyczaj rodzi się jedno młode[4]. Po narodzeniu ma jednorodne, ciemnoszare futro. Po 5 miesiącach ubarwieniem przypomina dorosłe osobniki[2].
Styl życia
Żyją w dużych grupach liczących nawet 70 osobników. Taka grupa zajmuje obszar nawet 90 ha. Przemieszczają się około 2,5 km dziennie[2]. Nie oddalają się od rzek lub jezior, muszą mieć regularny dostęp do świeżej wody. Jest jednym z nielicznych naczelnych, potrafiących pływać. Większość czasu spędzają na ziemi szukając pożywienia[4].
Przypisy
- ↑ Chlorocebus tantalus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 3 4 5 Chlorocebus tantalus (Ogilby, 1841) [online], www.gbif.org [dostęp 2024-11-01] (ang.).
- 1 2 Chlorocebus tantalus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-11-01] (ang.).
- 1 2 Zachary Lussier, Tantalus Monkey Chlorocebus tantalus [online], New England Primate Conservancy, 2019 [dostęp 2024-11-01] (ang.).


