Kristian Laake
 | |
 generał major | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1897–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    | |
Kristian Kristiansen Laake (ur. 9 kwietnia 1875 w Ullensaker, zm. 3 sierpnia 1950 w Skedsmo) – norweski wojskowy, generał major. Naczelny dowódca Norweskich Sił Zbrojnych w latach 1931–1940.
Życiorys
Urodził się w rodzinie rolników, jego ojcem był Kristian Gulbrandsen Laake, a matką Karen Taugland[1].
W młodości Laake został działaczem Partii Liberalnej i pełnił różne funkcje na poziomie lokalnym[1]. W 1894 zdał maturę, a trzy lata później ukończył uczelnię wojskową[1]. Wyższe studia wojskowe ukończył w 1900, a w 1911 studia przygotowujące do służby w sztabie generalnym[1]. Służył w artylerii, w 1928 awansowany na stopień pułkownika[1].
W 1931 został szefem sztabu generalnego[2], a w tym samym roku też naczelnym dowódcą Norweskich Sił Zbrojnych[2][1]. Jego nominacja została uznana za czysto polityczną, służącą do przeforsowania proponowanych przez rząd reform w wojsku[1]. Na przełomie lat 1932 i 1933 popadł w konflikt z ówczesnym ministrem obrony Vidkunem Quislingiem[1].
Zimą na przełomie lat 1939 i 1940 mocno chorował[1]. W dniu ataku niemieckiego pozostał wyjątkowo bierny, przez co już następnego dnia został poproszony o rezygnację ze stanowiska[1].
Po rezygnacji zamieszkał w przejętym w 1908 gospodarstwie w Skedsmo, gdzie zmarł w 1950[1].
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Świętego Olafa (1934)[1]
- Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii[1]
- Krzyż Wielki Orderu Miecza[1]
- Krzyż Kawalerski Orderu Danebroga[1]