Kristof Vliegen
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
22 czerwca 1982 |
| Wzrost |
193 cm |
| Gra |
praworęczna, oburęczny backhand |
| Status profesjonalny |
2001 |
| Zakończenie kariery |
lipiec 2011 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
30 (30 października 2006) |
| Australian Open |
3R (2006) |
| Roland Garros |
3R (2007) |
| Wimbledon |
2R (2006, 2007, 2009) |
| US Open |
1R (2003, 2004, 2006, 2007, 2010) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
49 (11 czerwca 2007) |
| Australian Open |
2R (2006-2008) |
| Roland Garros |
3R (2007) |
| Wimbledon |
2R (2006, 2007) |
| US Open |
3R (2006) |
Kristof Vliegen (ur. 22 czerwca 1982 w Maaseik) – belgijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Występując jeszcze jako junior wygrał w roku 2000 deblowe zmagania o mistrzostwo Wimbledonu, partnerując Dominique Coene. W finale pokonał brytyjski debel Andrew Banks–Benjamin Riby 6:3, 1:6, 6:3 .
Karierę zawodową rozpoczął w 2001 roku. Już w debiucie w cyklu ATP World Tour w turnieju w Adelaide w styczniu 2003 roku osiągnął finał; z powodzeniem przeszedł eliminacje, a następnie wygrał cztery pojedynki w turnieju głównym, pokonując m.in. Szweda Thomasa Enqvista i Holendra Richarda Krajicka; w finale uległ Rosjaninowi Nikołajowi Dawydience. Drugi zawodowy finał osiągnął w maju 2006 roku, w Monachium. W finale przegrał z Olivierem Rochusem w dwóch setach.
W grze podwójnej Belg doszedł do dwóch finałów rozgrywek ATP World Tour. Pierwszy finał z udziałem Vliegena miał miejsce w Sztokholmie w sezonie 2006, gdzie grał w parze z Olivierem Rochusem, natomiast drugi w lipcu 2010 roku w Atlancie. Partnerem deblowym Belga był wówczas Rohan Bopanna.
W 2003 roku debiutował w Pucharze Davisa. Rok później w meczu przeciwko Zimbabwe występując w parze z Olivierem Rochusem pokonał czołowych deblistów świata, Kevina Ullyetta i Wayne'a Blacka. Do końca sezonu 2011 rozegrał dla zespołu 22 meczów, z których 11 wygrał. W singlu triumfował w 6 pojedynkach, a w deblu zwyciężył w 5 spotkaniach.
W lipcu 2011 roku Vliegen z powodu przeciągających się kontuzji zakończył karierę tenisową[1].
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 5 stycznia 2003 | Adelaide | Twarda |  Nikołaj Dawydienko |
2:6, 6:7(3) |
| Finalista | 2. | 7 maja 2006 | Monachium | Ceglana | .svg.png){kind=small} Olivier Rochus |
4:6, 2:6 |
Gra podwójna (0–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 15 października 2006 | Sztokholm | Twarda (hala) | Olivier Rochus |
 Paul Hanley Kevin Ullyett |
6:7(2), 4:6 |
| Finalista | 2. | 25 lipca 2010 | Atlanta | Twarda |  Rohan Bopanna |
 Scott Lipsky Rajeev Ram |
3:6, 7:6(4), 10–12 |
Przypisy
- ↑ Kamakshi Tandon: Here's who's enjoying their downtime. espn.go.com, 21 lipca 2011. [dostęp 2011-12-12]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).