Krogulec nikobarski

Krogulec nikobarski
	Tachyspiza butleri
	(Gurney, Jr., 1898)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	szponiaste
Rodzina	jastrzębiowate
Podrodzina	jastrzębie
Plemię	Accipitrini
Rodzaj	Tachyspiza
Gatunek	krogulec nikobarski
Synonimy
	Astur butleri Gurney, 1898; Accipiter butleri (Gurney, 1898);
	Astur butleri Gurney, 1898; Accipiter butleri (Gurney, 1898);
Podgatunki
	T. butleri butleri (Gurney, Jr., 1898); T. butleri obsoletus (Richmond, 1902);
	T. butleri butleri (Gurney, Jr., 1898); T. butleri obsoletus (Richmond, 1902);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie

Krogulec nikobarski^[4] (Tachyspiza butleri) – gatunek średniej wielkości ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae). Jest endemiczny dla wysp Nikobarów. Narażony na wyginięcie.

Systematyka i zasięg występowania

Krogulec nikobarski bywał niekiedy uznawany za podgatunek krogulca małego (T. badius), jednak wyraźnie różnią się one od siebie upierzeniem, zwłaszcza u osobników młodocianych^[2]. Wyróżnia się dwa podgatunki T. butleri^[2]^[5]:

T. butleri butleri – Kar Nikobar (północne Nikobary)
T. butleri obsoletus – Katczal i Kamorta (środkowe Nikobary)

Morfologia

Grzbiet ma barwę szaro-niebieską, przy czym lotki są ciemniejsze. Gardło i broda są białe, klatka piersiowa różowa z rudymi i białymi pasami, uda białe, ogon szary z jednym czarnym pasem, skrzydła szare, oczy jasnopomarańczowe, woskówka i nogi żółte. Osobniki tego gatunku osiągają długość ok. 29 cm.

Ekologia i zachowanie

Krogulce nikobarskie żyją w lasach. Żywią się jaszczurkami i owadami.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2002 roku uznaje krogulca nikobarskiego za gatunek narażony (VU – vulnerable). Liczebność populacji w 2012 roku szacowano na 2500–5000 dorosłych osobników. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy. Największym zagrożeniem dla gatunku jest utrata i degradacja siedlisk^[3].

Przypisy

↑ Tachyspiza butleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 3 Nicobar Sparrowhawk (Accipiter butleri). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).
1 2 Tachyspiza butleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-27].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-27]. (ang.).

Bibliografia

Accipiter butleri w bazie The Peregrine Fund. [dostęp 2014-07-28]. (ang.).
Julian P. Hume, Michael Walters: Extinct Birds. A&C Black, 2012. ISBN 978-1-4081-5862-3.

[itis-1] Tachyspiza butleri, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] 1 2 3 Nicobar Sparrowhawk (Accipiter butleri). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-17)]. (ang.).

[iucn-3] 1 2 Tachyspiza butleri, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Accipitrini Vigors, 1824 (Wersja: 2019-03-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-10-27].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Hoatzin, New World vultures, Secretarybird, raptors. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-10-27]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]