Krystyna Borecka
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1948 |
| doktor habilitowany nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia ogólna, chemia środowiska, dydaktyka chemii | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja |
1994 |
| nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
 | |
Krystyna Maria Borecka (ur. 1948 we Włoszczowie) – polska chemik, specjalizująca się w chemii ogólnej, chemii środowiska, dydaktyce chemii oraz dydaktyce przedmiotowej, nauczyciel akademicki, związana z Uniwersytetem Opolskim.
Życiorys
Urodziła się w 1948 roku we Włoszczowie w województwie świętokrzyskim jako drugie dziecko Mieczysława i Ludmiły Hubczeńków. W związku z tym, że jej ojciec udzielał się w Armii Krajowej, dla zatarcia śladów swojej konspiracyjnej przeszłości przed Urzędem Bezpieczeństwa musiał przenieść się z rodziną do Nowogardu na Pomorzu Zachodnim. Tam Krystyna Borecka spędziła swoje dzieciństwo. W 1959 po raz kolejny wraz z rodzicami przeniosła się do Opola. Uczęszczała do Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika, które ukończyła w 1967 pomyślnie zdanym egzaminem maturalnym[1].
Podjęła studia chemiczne na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, które ukończyła z wyróżnieniem magisterium, napisanym pod kierunkiem prof. Barbary Rzeszotarskiej. Bezpośrednio po studiach została zatrudniona na swojej macierzystej uczelni jako asystent w Instytucie Chemii, wychodząc w tym samym czasie za mąż za swojego kolegę z roku, Józefa Boreckiego. Stopień naukowy doktora otrzymała w 1983 roku na Politechnice Warszawskiej. Jej promotorem był prof. Andrzej Górski. Przez kilka kolejnych lat przebywała na stażach naukowych za granicą. W 1994 roku otrzymała stopień doktora habilitowanego nauk chemicznych ze specjalnością dydaktyka chemii[2]. Uzyskała stanowisko pełnego profesora na Uniwersytecie Opolskim oraz w Wyższej Szkole Zarządzania w Częstochowie[3].
W latach 1996–2002 jako druga kobieta w dziejach opolskiej uczelni pełniła funkcję prorektora ds. dydaktyki[4]. W czasie jej kadencji na tym stanowisku udało się uruchomić nowy kierunek studiów, którym była ochrona środowiska. Podjęła także działania na rzecz promocji uniwersytetu. Przyczyniła się do utworzenia studiów magisterskich z zakresu administracji i socjologii. Wdrażała system ECTS oraz wprowadziła "nagrodę Quality" dla szczególnie wyróżniających się pracowników pod względem dydaktyki. Aktywnie angażowała się w procesy inwestycyjne na uczelni[5]. Była kierownikiem Pracowni Edukacji Ekologicznej w Zakładzie Monitoringu i Zagospodarowania Przestrzennego Katedry Ochrony Powierzchni Ziemi Uniwersytetu Opolskiego[6].
Od 1997 roku była członkiem Uniwersyteckiej Komisji Akredytacyjnej i członkiem Komisji Nagród Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Poza działalnością akademicką angażowała się w odbudowę kościoła franciszkanów w Opolu oraz działalność Duszpasterstwa Nauczycieli Akademickich[5]. W roku 2001 została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[7].
Przypisy
- ↑ S. Nicieja, Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia, Opole 2004, s. 241.
- ↑ S. Nicieja, op. cit., s. 241-242.
- ↑ Dr hab. Krystyna Maria Borecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-02-25].
- ↑ S. Nicieja, op. cit., s. 240.
- 1 2 S. Nicieja, op. cit., s. 242.
- ↑ Katedra Ochrony Powierzchni Ziemi, Uniwersytet Opolski [zarchiwizowane 2013-04-20]. [on-line] [dostęp: 22.02.2012]
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 czerwca 2001 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 31, poz. 512).
Bibliografia
- Dr hab. Krystyna Maria Borecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-02-25].
- Nicieja, S., Alma Mater Opoliensis. Ludzie, fakty, wydarzenia, Opole 2004.