Krzysztof Gradowski

Krzysztof Gradowski
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1943
Kraków

Data śmierci

22 czerwca 2021

Zawód

reżyser, scenarzysta

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Order Uśmiechu

Krzysztof Gradowski (ur. 26 czerwca 1943 w Krakowie, zm. 22 czerwca 2021) – polski reżyser i scenarzysta filmów dokumentalnych, fabularnych i animowanych, działacz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, członek Polskiej Akademii Filmowej[1].

Życiorys

W 1966 ukończył studia na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, a w 1967 otrzymał dyplom. Po studiach podjął pracę w warszawskiej Wytwórni Filmów Dokumentalnych (WFD)[2].

W latach 1991–1996 pełnił funkcję przewodniczącego Korporacji Reżyserów Filmowych i Telewizyjnych. Był członkiem Koła Realizatorów Filmów dla Dzieci i Młodzieży Stowarzyszenia Filmowców Polskich w Warszawie[3], od 2006 wiceprzewodniczącym Sekcji Autorów Dzieł Filmowych i Telewizyjnych Stowarzyszenia Autorów ZAiKS[4].

Krzysztof Gradowski jest bohaterem zrealizowanego przez Juliana Józefa Antonisza filmu pt. Dokument animowany non camera, czyli reżyser Krzysztof Gradowski o sobie (1980)[5].

Pochowany na cmentarzu Komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie[6] (kwatera T-III-6-3-3)[7].

Filmografia

Scenariusz

Reżyseria

Występy w TV

Odznaczenia

Źródło:[1].

Nagrody

  • Nagroda Wiceministra Kultury i Sztuki i Nagroda „Filmu” na Festiwalu Etiud PWSFTviT w Warszawie za reżyserię etiudy filmowej Po wyroku – 1967
  • „Brązowy Lajkonik” - nagroda na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film dok. „Konsul” i inni – 1971
  • Nagroda specjalna Złota Kaczka za film dok. „Konsul” i inni – 1971
  • Wyróżnienie Jury Katolickiego Międzynarodowego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen za film dok. Zanik serca – 1973
  • Wyróżnienie na Festiwalu Filmów Morskich w Szczecinie za film anim. Dno – 1976
  • Nagroda CIDALC (Komisji UNESCO ds. Rozpowszechniania Sztuki i Literatury przez Film) na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film anim. Porozumienie – 1978
  • Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci za film Akademia pana Kleksa – 1984
  • „Złoty Talar” - nagroda OPRF „Polkino” na FPFF w Gdańsku za najbardziej frekwencyjny film sezonu za film Akademia pana Kleksa – 1984
  • „Poznańskie Koziołki” dla najlepszego filmu aktorskiego i Nagroda Jury Dziecięcego „Marcinek” na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Młodego Widza „Ale Kino!” w Poznaniu za film Akademia pana Kleksa – 1984
  • Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP) wyróżnienie w kategorii filmu fabularnego - za film Akademia pana Kleksa – 1984
  • Nagroda Jury Dziecięcego i nagroda specjalna jury MFF w Moskwie za film Akademia pana Kleksa – 1985
  • Nagroda Specjalna Jury Międzynarodowy Festiwal Filmów dla Dzieci w Chicago za film Akademia pana Kleksa – 1985
  • „Złoty Żagiel” - nagroda na Festiwalu Filmowym „Ludzie i Morze” w Gdańsku - Gdyni - Sopocie za film Podróże pana Kleksa – 1986
  • Nagroda Przedsiębiorstwa Dystrybucji Filmów na Lubuskim Lecie Filmowym w Łagowie za film Podróże pana Kleksa – 1987
  • Wyróżnienie na Międzynarodowym Festiwalu Filmów dla Dzieci „Schlingel” w Chemnitz za film Tryumf pana Kleksa – 2002
  • Nagroda Jury Dziecięcego Tarnowskiej Nagrody Filmowej za film Tryumf pana Kleksa – 2007
  • Platynowe Koziołki 32. Międzynarodowego Festiwalu Filmów Młodego Widza Ale Kino! w Poznaniu – 2014
  • Nagroda 100-lecia ZAiKS-u – 2019[4]

Źródło:[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne