Krzysztof Kasprzyk (poeta)
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Odznaczenia | |
Krzysztof Jan Kasprzyk (ur. 10 września 1946 w Quakenbrück) – polski poeta i nauczyciel, działacz emigracyjny.
W 1970 roku ukończył studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Gdańskiego, a w 1973 podyplomowe studia dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim[1]. W latach 1967–1978 pracował w klubach studenckich „Żak” w Gdańsku oraz „Riviera-Remont” w Warszawie, organizując spotkania i sympozja ogólnopolskie i międzynarodowe dotyczące filmu, muzyki i sztuk plastycznych; w 1975 roku za organizację międzynarodowego sympozjum „Film i Literatura Latynoamerykańska” został uhonorowany Nagrodą im. Salvadora Allende tygodnika Polityka[2].
W sierpniu 1980 roku brał udział w strajku w Stoczni Gdańskiej. Stworzył piosenki strajkowe Postulat 22 i Piosenka dla córki, był również pomysłodawcą użycia nazwy „Solidarność” w znaku graficznym NSZZ „Solidarność”[1][3]. W lipcu 1981 roku wyjechał do Berlina Zachodniego, gdzie współorganizował Grupę Roboczą „Solidarność” (niem. Arbeitsgruppe „Solidarność”) i redagował jej miesięcznik „Przekazy”, wydawany w latach 1982-1984[1].
W marcu 1984 otrzymał stypendium na St. Francis Xavier University (pol. Uniwersytet św. Franciszka Ksawerego) w kanadyjskiej prowincji Nowa Szkocja, gdzie studiował historię Kanady i literatury kanadyjskiej[1]. Od 1985 roku mieszka w Toronto. Do roku 2017[4][5] pracował w kanadyjskim Katolickim Wydziale Oświaty jako nauczyciel w liceum i w polskiej szkole przy konsulacie RP[2].
Publikował artykuły w prasie krajowej i emigracyjnej, m.in. w „Kulturze”, „Kontakcie”, „Polityce” i „Zeszytach Historycznych”. Jest autorem siedmiu tomików poetyckich[6]: „Centrum Peryferii” (Wyd. Morskie, Gdańsk 1981, ISBN 83-215-9161-2), „Stan zagrożenia” (Polski Fundusz Wydawniczy, Toronto, 1986), „Panopticum” (Mordellus Press, Berlin, 1997), „Zbiór” (Wyd. Omnibus Press, Toronto, 1999), „Miejsce” (Biblioteka Frazy, Rzeszów, 2006, ISBN 83-920820-9-5)[2] ,"Zmienne nastroje" (Wyd. Literackie M2, Warszawa, 2022, ISBN 978-83-961411-3-2) i "Wszystko już odłożone" (Wyd. Stowarzyszenie Literacko-Artystyczne "Fraza", Rzeszów, 2022. ISBN 978-83-66652-17-0).
W 2013 r. za wybitne zasługi we wspieraniu przemian demokratycznych w Polsce został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[7].
W roku 2021 zadebiutował jako fotograf, serią zdjęć z Patagonii chilijskiej i argentyńskiej, na wystawie w galerii Towarzystwa Przyjaciół Sopotu[4][8] (także: Gdańsk[9], Gdynia[10], Wrocław[4], Legnica[11], Warszawa, Przemyśl[11], Kartuzy).
Przypisy
- 1 2 3 4 Joanna Sokołowska-Gwizdka: „Miejsce” Krzysztofa Kasprzyka. Gazeta Gazeta, 12 lipca 2006. [dostęp 2012-06-01].
- 1 2 3 Krasnobród: Spotkania z K. Kasprzykiem. Informacyjna Agencja Samorządowa, 18 września 2010. [dostęp 2012-06-01].
- ↑ Tadeusz Zachurski: Jak powstał najsłynniejszy polski symbol XX wieku. Nowy Dziennik – Polish Daily News, 30 grudnia 2011. [dostęp 2012-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-29)].
- 1 2 3 Krzysztofa Kasprzyka fotografie z Patagonii we wrocławskiej Galerii ZPAF [online], Związek Polskich Artystów Fotografików, 2022 [dostęp 2025-05-23].
- ↑ O AUTORZE [online], Krzysztof Kasprzyk [dostęp 2025-05-23].
- ↑ Kasprzyk, Krzysztof (1946- ) [online], katalogi.bn.org.pl [dostęp 2025-05-23].
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 463
- ↑ FOTOGRAFÍAS DE PATAGONIA EN LA EXPOSICIÓN DE KRZYSZTOF KASPRZYK EN SOPOT [online], Embajada en Polonia - República Argentina, 28 maja 2021 [dostęp 2025-05-23] (hiszp.).
- ↑ Wystawa prac Krzysztofa Kasprzyka Patagonia | Aktualności [online], Uniwersytet Gdański, 2022 [dostęp 2025-05-23].
- ↑ Patagonia. Fotografie. Nowa wystawa w Galerii GCF - Gdyńskie Centrum Filmowe [online], 3 czerwca 2022 [dostęp 2025-05-23].
- 1 2 Festiwal Slajdów Podróżniczych na Ekranie Kinowym [online], PRZEMYŚLne PODRÓŻE, 2022 [dostęp 2025-05-23].
