Krzysztof Soliński

Krzysztof Soliński (ur. 22 września 1950 w Bydgoszczy, zm. 27 grudnia 2006 tamże) – polski poeta, prozaik i wydawca, animator ruchu fajczarskiego^[1][2].

Urodził się 22 września 1950 w Bydgoszczy w rodzinie prawników Tadeusza Solińskiego i Barbary z domu Chwastek. Absolwent bydgoskiej WSP, Uniwersytetu Warszawskiego i UMK w Toruniu. Poeta, pisarz i wydawca. Inicjator innowacyjnych form prezentacji literatury i poezji. W latach 70. zajmował się poezją konkretną i wizualną. W 1975 r. założył grupę faktu poetyckiego Parkan.

Pracował w Miejskiej Poradni Metodyki Pracy Kulturalno-Oświatowej przy Wydziale Kultury i Sztuki Urzędu Miejskiego w Bydgoszczy. W latach 1980–82 związany był z Kujawsko-Pomorskim Towarzystwem Kulturalnym w dziale wydawniczym. W 1982 r. z Wydawnictwem „Pomorze” i Redakcją Wydawnictw Pozaprasowych, studiował jednocześnie dziennikarstwo i edytorstwo w Warszawie. Po opublikowaniu zbioru opowiadań „Nauka jazdy” rozstał się z zespołem „Pomorza”. Następnie przeszedł do Akademii Medycznej, gdzie był specjalistą do spraw wydawniczych. Oficyną ta kierował też w latach 1990-95 r., wydając Joyce’a, Prousta, Ginsberga i Huxleya. W 1995 r. związał się z Wojewódzką i Miejską Biblioteką Publiczną, gdzie do 2006 r. pracował na stanowisku kierownika filii dla dorosłych na bydgoskich Wyżynach.^[3]

W latach 1972–1994 swoje prace prezentował w kraju i zagranicą na wystawach poetyckich form wizualnych. Poezję konkretną publikował w wielu almanachach krajowych i zagranicznych. Prezentacja jego poezji odbywała się m.in. w bydgoskim niezależnym centrum kultury - Galerii Autorskiej.^[4][5][6] Brat grafika, malarza i publicysty Jacka Solińskiego.

Wieloletni członek Pipe Club Bydgoszcz, uczestnik większości  krajowych i wielu zagranicznych mistrzostw w paleniu fajki. Propagator fajczarstwa oraz fajek z różnych rodzajów drewna - innych niż wrzosiec. Autor projektu fajki bukowej – wykonanej przez mistrza Henryka Worobca. Kolekcjoner fajek niewrzoścowych – jego kolekcję można obejrzeć w Muzeum w Sulęcinie. Wydawca książek o fajce, w tym książki Zbigniewa Turka „Fajka mniej szkodzi”^[7][8][9].

Ukazały się jego następujące książki literackie:

• Krople (1973)
• Kałuża w szczękach (Jan Kaja, Jacek Soliński, 1973)
• Obszar ograniczony (1976)
• Symbole znaczeń. Wybór zagadnień (1977)
• Sen pod powieką języka (1978)
• Oko dnia - - membrana nocy (1978)
• Poezja konkretna (1979)
• Jak owad w piasku słów (1980)
• Komora celna mowy (1980)
• Tylko (Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne, 1984)
• Mimo wszystko (Wydawnictwo Morskie, 1984)
• Atebe (Wydawnictwo Łódzkie, 1989)
• Albo (Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne, 1992)
• O kilku niewrzoścowych worobowcówkach (2000)
• Jeżeli (Galeria Autorska, 2007)
• aż po kroki słów (Galeria Autorska, 2008)

• Biografia na stronie Galerii Autorskiej
• KALUMET - Pismo miłośników, kolekcjonerów i sympatyków relaksu z fajką