Krzysztof Woźniak (oficer)
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1996–2013 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
• dowódca plrozp |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
Krzysztof Marek Woźniak (ur. 28 czerwca 1976 w Bielawie, zm. 23 stycznia 2013 w Ghazni w Afganistanie)[2][3] – polski wojskowy, żołnierz Wojsk Specjalnych, kapitan Wojska Polskiego, poległ podczas wykonywania zadania bojowego w czasie XII zmiany Polskich Sił Zadaniowych ISAF w Afganistanie, pośmiertnie awansowany na stopień majora.
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Krzysztof Woźniak urodził się 28 czerwca 1976 w Bielawie w województwie dolnośląskim. W 1996 ukończył Technikum Radiotechniczne w Dzierżoniowie[4].
Przebieg służby wojskowej
We wrześniu 1996 rozpoczął studia we Wrocławiu jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki, którą ukończył na kierunku rozpoznawczym i w 2000 został mianowany na stopień podporucznika[3]. Po promocji otrzymał przydział służbowy do 1 Brygady Pancernej w Wesołej, gdzie rozpoczął zawodową służbę wojskową na stanowisku dowódcy plutonu rozpoznawczego. W tym czasie był na misji PKW KFOR w Kosowie. W 2005 został wyznaczony na stanowisko w 10 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Świętoszowie. W 2007 przeszedł selekcję w Bieszczadach do Jednostki Wojskowej GROM. W 2008 ukończył kurs lądowych i morskich operacji antyterrorystycznych i został skierowany do JW Grom na stanowisko zastępcy dowódcy sekcji w Zespole Bojowym „A”[1][5][3]. Krzysztof Woźniak pełnił służbę w misjach zagranicznych w strukturach ISAF SOF Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. Podczas V zmiany był na stanowisku zastępcy dowódcy Grupy Szturmowej, a na IX zmianie jako dowódca Sekcji Szturmowej. W latach 2012–2013 był dowódcą Sekcji Szturmowej w pododdziale sił specjalnych tzw. Task Force 49 (TF-49), który podczas XII zmiany (miała status szkoleniowo-stabilizacyjny) tworzyli komandosi GROM (TF-49) oraz komandosi jednostki z Lublińca (TF-50)[6] z dowódcą gen. bryg. Andrzejem Tuzem[7]. 12 października 2012 pod jego komendą komandosi GROM (TF-49) brali udział w operacji pod kryptonimem „Shaad”, gdzie odbili pięciu afgańskich zakładników[1].
Śmierć komandosa
23 stycznia 2013 w godzinach nocnych jako dowódca Sekcji Szturmowej (TF-49) uczestniczył w wykonywaniu zadania w ramach operacji antyterrorystycznej w prowincji Ghazni w Afganistanie. Doszło tam do ataku na polskich żołnierzy, którzy wspierali akcję funkcjonariuszy afgańskich służb bezpieczeństwa (National Department of Security, NDS[8]), mającą na celu poszukiwanie osób prowadzących działalność terrorystyczną. Operacja była zabezpieczana przez śmigłowce, pojazdy opancerzone oraz żołnierzy Polskich Sił Zadaniowych. Jej przeprowadzenie poprzedziły działania planistyczne oraz rozpoznawcze z udziałem Służby Kontrwywiadu Wojskowego. W trakcie podchodzenia do wytypowanego obiektu żołnierze z grupy szturmowej wojsk specjalnych zostali ostrzelani z broni małokalibrowej i zaatakowani granatami. W wyniku wymiany ognia zostało poszkodowanych pięciu komandosów, kpt. Krzysztof Woźniak został ciężko ranny[9]. Na miejscu zdarzenia rannym udzielono pomocy medycznej, wezwano śmigłowce ewakuacji medycznej (MEDEVAC). Woźniak został przetransportowany do polskiego szpitala w bazie Ghazni, gdzie lekarzom nie udało się uratować jego życia[5]. Minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak pośmiertnie awansował poległego na stopień majora[10], a prezydent RP Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[11]. Mjr Krzysztof Woźniak w Afganistanie służył na misji po raz czwarty. Z JW 2305 związany był w latach 2008–2013. Był pierwszym poległym w misji bojowej żołnierzem GROM-u[8][11][4].
Pochówek, upamiętnienie
Uroczystości pogrzebowe mjr. Krzysztofa Woźniaka odbyły się 26 stycznia 2013 w Zielonce k. Warszawy według ceremoniału wojskowego. Wojskową asystę honorową wraz z delegacją podczas uroczystości pogrzebowych wystawiła Jednostka Wojskowa GROM. Msza pogrzebowa celebrowana była przez biskupa polowego Józefa Guzdka w kościele pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Zielonce[12].
W 2015 w Dzierżoniowie w parku od strony ul. Piastowskiej przy przejściu podziemnym został odsłonięty obelisk poświęcony jego pamięci. Ciąg pieszo-jezdny, przy którym stanął obelisk, zyskał nazwę alei jego imienia[4]. W 2021 2 batalion szkolny Akademii Wojsk Lądowych przyjął majora Krzysztofa Woźniaka na swojego patrona[13][14]. 8 czerwca 2022 obecni i byli operatorzy formacji GROM uczcili pamięć towarzysza broni, podróżując po Polsce na motorach w swoim wolnym czasie, a Dzierżoniów był jednym z kilku miejsc, które odwiedzili[15].
Awanse
- podporucznik – 2000[16]
(...)
Ordery, odznaczenia i wyróżnienia
Życie prywatne
Mieszkał i wychowywał się na os. Błękitnym w Dzierżoniowie[4][17].
Od 1996 studia we Wrocławiu w Wyższej Szkole Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki[11][1]. W latach 1996–2001 był w Wesołej, potem w Świętoszowie. Od 2008 pełnił służbę w JW 2305 w Warszawie w dzielnicy Rembertów. Jego zainteresowaniem była historia, a z zajęć sportowych najbardziej lubił boks[1]. Był doświadczonym skoczkiem spadochronowym specjalizującym się w skokach w systemie HALO i HAHO (skoki z wysokości 10 tys. metrów)[11][1]. Był żonaty z Iwoną Woźniak, z którą miał trzech synów[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Ostanie pożegnanie majora Woźniaka. polska-zbrojna.pl. [dostęp 2024-11-16].
- 1 2 M.P. z 2013 r. poz. 374
- 1 2 3 4 11. rocznica śmierci operatora JW GROM. special-ops.pl. [dostęp 2024-11-17].
- 1 2 3 4 Obelisk ku czci mjr. K. Woźniaka [online], dzierzoniow.pl [dostęp 2024-11-18].
- 1 2 Jasiński 2014 ↓, s. 16.
- ↑ Jasiński 2014 ↓, s. 90.
- ↑ Jasiński 2013 ↓, s. 185-186.
- 1 2 Polski komandos poległ w Afganistanie [online], defence24.pl [dostęp 2024-11-17].
- ↑ Pożegnanie komandosa [online], rp.pl [dostęp 2024-11-17].
- ↑ Poległy żołnierz wraca do kraju [online], polska-zbrojna.pl [dostęp 2024-11-18].
- 1 2 3 4 5 6 Jasiński 2014 ↓, s. 17.
- ↑ Zielonka: pogrzeb kpt. Krzysztofa Woźniaka żołnierza jednostki GROM [online], ekai.pl [dostęp 2024-11-17].
- ↑ Obchody 10. rocznicy śmierci mjr. Krzysztofa Woźniaka – patrona 2. batalionu szkolnego [online], wojsko-polskie.pl [dostęp 2024-11-18].
- ↑ Woś 2023 ↓, s. 44.
- ↑ Koledzy pamiętają o śp. majorze Krzysztofie Woźniaku [online], dzierzoniow.pl [dostęp 2024-11-18].
- ↑ Komorowski 2005 ↓, s. 92.
- ↑ Jak GROM i mieszkańcy złożyli hold majorowi Woźniakowi [online], youtube.com [dostęp 2024-11-18].
Bibliografia
- Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2013, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2014, 16; 17; 90, ISSN 1734-2317.
- Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2012, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2013, s. 185-186, ISSN 1734-2317.
- Mateusz Woś: Vademecum szkolenia podstawowego. Wrocław: Akademia Wojsk Lądowych im. gen. Tadeusza Kościuszki, 2023. ISBN 978-83-66299-65-8.
- Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2013
Linki zewnętrzne
- kpt. Krzysztof Woźniak (2013), fotografia (1)
- kpt. Krzysztof Woźniak (2013), fotografia (2)
- mjr Krzysztof Woźniak (2015), youtube (3)
- mjr Krzysztof Woźniak (2021), fotografia (4)