Kul (rejon stołpecki)
 kaplica św. Józefa w Kulu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
222686 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939 r. _location_map.png) | |
 53°48′01″N 26°44′32″E/53,800278 26,742222 | |
Kul (biał. Куль, Kul; ros. Куль, Kul) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Litwa, nad Usą.
Znajduje tu się rzymskokatolicka kaplica św. Józefa z 1847, będąca filią parafii w Chotowie oraz ruiny dworu[1][2].
Historia
Pod zaborami i w II Rzeczypospolitej wieś i majątek ziemski (folwark). W XIX i w początkach XX w. położony był w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie mińskim, w gminie słobodzkiej.
W dwudziestoleciu międzywojennym leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie wołożyńskim[a], w gminie Iwieniec[3]. W 1921 wieś liczyła 295 mieszkańców, zamieszkałych w 43 budynkach, wyłącznie Polaków. 270 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 25 prawosławnego. Folwark liczył zaś 68 mieszkańców, zamieszkałych w 11 budynkach, w tym 65 Polaków i 3 Białorusinów. 65 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 3 prawosławnego[3].
W czasie II wojny światowej 2 mieszkańców miejscowości dołączyło do Zgrupowania Stołpeckiego Armii Krajowej[4].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi
- ↑ Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach mińskim (do 1920), stołpeckim (1920 - 1926) i wołożyńskim (1926 - 1945)
Przypisy
- ↑ Куль. Глобус Беларуси. [dostęp 2024-05-25]. (ros.).
- ↑ catholic.by. Хатава — парафія Найсвяцейшага Сэрца Езуса. [dostęp 2024-05-30]. (biał.).
- 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
- ↑ Partyzanci Zgrupowania Stołpecko – Nalibockiego AK. kresy24. [dostęp 2024-05-26]. (pol.).
Bibliografia
- Kul (1), pow. miński, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 857.
- Mapa WIG Iwieniec. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2024-05-25]. (ros. • biał.).