Kurniki (obwód tarnopolski)
 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Powierzchnia |
830 km² | ||||
| Wysokość |
306 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2019) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 352 | ||||
| Kod pocztowy |
47710 | ||||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 49°37′28″N 25°39′24″E/49,624444 25,656667 | |||||
Kurniki (ukr. Курники, Kurnyky; hist. Kurniki Szlachcinieckie) – wieś na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie tarnopolskim. Położona nad rzeką Hniezdeczna. W 2019 roku liczyła 363 mieszkańców.[1]
Znajduje tu się przystanek kolejowy Kurniki, położony na linii Szepetówka – Tarnopol.
Historia
Właścicielem wsi (także Szlachciniec i Łozowej) był m.in. Ksawery Bratkowski herbu Świnka[2].
Według sprawozdania Komitetu Ziem Wschodnich 8 lutego 1945 roku Ukraińcy zabili we wsi 5 Polaków i 6 Ukraińców, którzy im sprzyjali. Dwa dni później powiesili 6 Polaków[3].
Przypisy
- ↑ Паспорт громади | БАЙКОВЕЦЬКА СІЛЬСЬКА ТЕРИТОРІАЛЬНА ГРОМАДА [online], bsr1653.gov.ua [dostęp 2024-11-16] (ukr.).
- ↑ Adam Boniecki, Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne Artystyczno-Wydawnicze, 1900, cz. 1, t. 2, s. 113.
- ↑ Lucyna Kulińska, Dzieje Komitetu Ziem Wschodnich na tle losów ludności polskich Kresów w latach 1943-1947. Tom I. Kraków 2002, ISBN 83-88527-32-0, s. 326
Linki zewnętrzne
- Kurniki (obwód tarnopolski), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 199.
- Kurniki na stronie Rady Najwyższej Ukrainy