LWD Zuch
 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Konstrukcja |
dolnopłat o konstrukcji mieszanej ze stałym podwoziem |
| Załoga |
2 osoby |
| Historia | |
| Data oblotu |
1 kwietnia 1949 |
| Lata produkcji |
1949–1950 |
| Liczba egz. |
5 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
7-cylindrowy silnik gwiazdowy Siemens Bramo Sh 14 |
| Moc |
160 KM |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
10 m |
| Długość |
7,61 m |
| Wysokość |
2,1 m |
| Powierzchnia nośna |
17,5 m² |
| Masa | |
| Własna |
658 kg |
| Startowa |
1030 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
222 km/h |
| Pułap |
4750 m |
| Zasięg |
1160 km |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
| Rzuty | |
.jpg) | |
.svg.png){kind=small}
LWD Zuch – polski samolot szkolno-akrobacyjny produkowany w LWD w Łodzi. Wyprodukowano 6 maszyn (1 prototyp LWD Zuch 1 i 5 samolotów LWD Zuch 2).
Historia
W 1948 roku opracowano samolot szkolno-akrobacyjny LWD Zuch. Samolot ten był odmianą samolotu LWD Junak jednakże był przeznaczony do aeroklubów. Pierwszy prototyp Zuch 1 był napędzany czechosłowackim silnikiem rzędowym Walter - Minor 6-III o mocy 160 KM. Oblot prototypu nastąpił 1 września 1948 roku. Próby w locie wykazały, że samolot był konstrukcją udaną, jednakże nie trafił do seryjnej produkcji ze względu na brak silników do niego (nie uruchomiono w Polsce produkcji licencyjnej używanego w nim silnika).
Zdecydowano się więc na użycie poniemieckich silników Simens Bramo Sh 14. Samolot z tym silnikiem oznaczono Zuch 2. Oblot nastąpił 1 kwietnia 1949 roku. Osiągi były jednak nieco niższe niż Zucha 1. Tej wersji wyprodukowano 5 egzemplarzy dla aeroklubów.
Do dnia dzisiejszego zachowały się 3 egzemplarze tych samolotów: prototyp LWD Zuch 1 i dwa samoloty LWD Zuch 2 znajdujące się w krakowskim Muzeum Lotnictwa.
Bibliografia
- Koliński Izydor, Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947, Warszawa 1987.