LXVII Korpus Rezerwowy (III Rzesza)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1942 |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Walther Fischer von Weikersthal |
| Ostatni |
Walther Fischer von Weikersthal |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
LXVII Korpus Rezerwowy (niem. LXVII. Reserve-Korps) – jeden z niemieckich korpusów rezerwowych z czasów II wojny światowej.
Utworzony został 24 wrześniu 1942 roku w II Okręgu Wojskowym, jako organ dowodzenia wojskami niemieckimi na zachodzie. Początkowo stacjonował na terytorium okupowanej Belgii i Holandii wchodząc w skład Grupy Armii D. Sztab stacjonował w Brukseli. W styczniu 1944 roku korpus został przekształcony w LXVII Korpus Armijny[1].
Dowódca korpusu
- gen. Walther Fischer von Weikersthal[2]
Struktura organizacyjna
W jego skład wchodziły: 467 Dowództwo Artylerii i 467 Batalion Łączności.
Przypisy
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 237.
- ↑ LXVII. Reserve-Korps - Lexikon der Wehrmacht [online], lexikon-der-wehrmacht.de [dostęp 2024-04-24] (niem.).
Bibliografia
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.