Lactarius aquizonatus

Lactarius aquizonatus

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	gołąbkowce
Rodzina	gołąbkowate
Rodzaj	mleczaj
Gatunek	Lactarius aquizonatus
Nazwa systematyczna
Lactarius aquizonatus Kytöv. Karstenia 24 (2): 60 (1984)
Zasięg

Lactarius aquizonatus Kytöv. – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)^[1].

Pozycja według klasyfikacji Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1]

Po raz pierwszy opisał go w 1984 r. Ilkka Kytövuori i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna^[1].

Kapelusz

Średnicy 9–20 (do 25) cm, o pokroju wypukłym, z wgłębieniem w środku lub lejkowatym, białawy lub żółtawo-ochrowy, z wodnistym, koncentrycznym strefowaniem, pokryty kosmkami^[2].

Hymenofor

Blaszkowy, blaszki białawe lub jasnołososiowe, proste, gęsto rozstawione i przyrośnięte do trzonu^[2].

Trzon

Długości 2,6–6 cm i średnicy 2–4,5 (do 7) cm, żółtawy, pusty w środku^[2].

Miąższ

Zbudowany jest z kulistawych komórek (sferocytów) powodujących ich specyficzną kruchość i nieregularny przełam. O ostrym smaku i słodkawej woni, wydzielający białe mleczko, przebarwiające się żółto na powietrzu, pomarańczowe w roztworze wodorotlenku potasu^[2].

Zarodniki

Elipsoidalne, o wymiarach 6,8–8,8×4,8–6,1 μm, pokryte amyloidalną siateczką^[2].

Występuje w Ameryce Północnej, Europie i Azji^[3]. Władysław Wojewoda w 2003 r. nie podał stanowisk tego grzyba w Polsce^[4], jednak jego stanowiska podano w późniejszych latach w Bukowna. W internetowym atlasie grzybów najduje się na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną^[5].

Grzyb mykoryzowy, rozwijający się w glebie w wilgotnych lasach, w obecności świerku pospolitego (Picea abies), sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris) lub jałowca pospolitego (Juniperus communis) oraz brzóz (Betula sp.), szczególnie na wapiennych glebach. W Europie wytwarza owocniki w sierpniu i wrześniu^[2].