Landing Craft Assault
 LCA z żołnierzami amerykańskimi podczas przygotowań przed lądowaniem w Normandii, 1944 | |
| Kraj budowy | |
|---|---|
| Użytkownicy | |
| Stocznia |
John I. Thornycroft Ltd. i inni |
| Wejście do służby |
1939–1945 |
| Zbudowane okręty |
2030 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
9,144 t |
| Długość |
12,65 m |
| Szerokość |
3,05 m |
| Zanurzenie |
bez ładunku: 33 cm przód, 53 cm tył |
| Napęd | |
| Prędkość |
10 węzłów (bez ładunku) |
| Zasięg |
50–80 mil |
| Załoga |
Cztery: sternik, dwóch marynarzy i mechanik plus jeden oficer na grupę trzech łodzi |
| Uzbrojenie |
|
| Opancerzenie |
10 funtów DIHT (3/4 ") grodzie i boki |
.svg.png){kind=small}
.svg.png){kind=small}
Landing Craft Assault (LCA) – brytyjska szturmowa barka desantowa (kuter desantowy) piechoty używana podczas II wojny światowej. Jej podstawowym celem było przewożenie żołnierzy ze statków transportowych na brzeg. Jednostka wywodzi się od prototypu zaprojektowanego w John I. Thornycroft Ltd. z Woolston w Wielkiej Brytanii. W czasie wojny była produkowana w całej Wielkiej Brytanii, w miejscach tak różnych jak małe warsztaty szkutnicze i manufaktury mebli. Poszczególne serie różniły się detalami.
Zazwyczaj wykonana była z twardego drewna i obita pancerzem. Barka miała czteroosobową załogę i mogła przewozić na brzeg z prędkością 7 węzłów 31-osobowy pluton i dodatkowo jeszcze pięciu żołnierzy lub 360 kg wyposażenia. Generalnie żołnierze wchodzili po trapie z transportowca, gdy barka jeszcze wisiała na jego żurawikach. Gdy LCA była załadowana, opuszczano ją do wody. Żołnierze opuszczali barkę przez rampę z przodu.
LCA była wykorzystywana przez Brytyjczyków i narody Brytyjskiej Wspólnoty Narodów do desantów podczas II wojny światowej. To także najmniejsza jednostka zapisana w rejestrze Royal Navy. Przed lipcem 1942, jednostkę nazywano "Assault Landing Craft" (ALC), a później "Landing Craft; Assault" (LCA) zgodnie z nomenklaturą amerykańsko-brytyjską. W latach 1940–44 powstało ich 2030[1].
Zaletami barki były: wytrzymały kadłub, ładowność, niska sylwetka, małe zanurzenie i ciche silniki. Jej lekki pancerz chronił przed kulami karabinowymi i odłamkami o podobnej energii. Używana podczas wojny na Atlantyku, Morzu Śródziemnym i Oceanie Indyjskim do transportu brytyjskich komandosów, United States Army Rangers i innych jednostek sił specjalnych.
Dwie LCA z hinduskimi żołnierzami
Żołnierze opuszczają LCA. Po prawej z przodu stanowisko sternika, po lewej osłona dla strzelca
Żołnierze opuszczają LCA. Widoczna rampa z charakterystycznymi rolkami
Na pokładzie LCA
Przypisy
- ↑ Robert Gardiner, Roger Chesneau (red.): Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.) s.77