Latawiórka
| Iomys | |||
| O. Thomas, 1908[1] | |||
![]() Latawiórka jawajska (I. horsfieldii) na ilustracji z 1886 roku | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
latawiórka | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Pteromys horsfieldii G.R. Waterhouse, 1838 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Latawiórka[2] (Iomys) – rodzaj gryzоni z podrodziny wiewiórek (Sciurinae) w obrębie rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Indonezji, Malezji i Brunei[3][4][5].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 165–231 mm, długość ogona 159–207 mm; masa ciała 120–231 g[4][6].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1908 roku angielski zoolog Oldfield Thomas w artykule zatytułowanym Rodzaje i podrodzaje grupy Sciuropterus z opisami trzech nowych gatunków, opublikowanym w czasopiśmie „The Annals and magazine of natural history”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) latawiórka jawajska (I. horsfieldii).
Etymologia
Iomys: gr. ιος ios ‘strzała’[7]; μυς mus, μυός muos ‘mysz’[8].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][6][3][2]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[2] | Podgatunki[4][3][6] | Rozmieszczenie geograficzne[4][3][6] | Podstawowe wymiary[4][6][a] | Status IUCN[10] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Iomys horsfieldii | (G.R. Waterhouse, 1838) | latawiórka jawajska | 4 podgatunki | Półwysep Malajski (wraz z wyspami Tioman i Penang), Sumatra, Jawa i Borneo; zakres wysokości: do 1800 m n.p.m. | DC: 16,5–23 cm DO: 15,9–21 cm MC: 120–131 g |
LC |
| Iomys sipora | Chasen & Kloss, 1928 | latawiórka mentawajska | gatunek monotypowy | endemit Indonezji: Wyspy Mentawai (Sipura i Północna Pagai) na zachód od Sumatry; zakres wysokości: poniżej 500 m n.p.m. | DC: 17,3–20 cm DO: 18,5–19,2 cm MC: brak danych |
EN |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, EN – gatunek zagrożony.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 O. Thomas. The genera and subgenera of the Sciuropterus Group, with descriptions of three new species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 1 (1), s. 5, 1908. (ang.).
- 1 2 3 Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 198. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 602. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 J. Koprowski, E. Goldstein, K. Bennett & C. Pereira: Family Sciuridae (Tree, Flying and Ground Squirrels, Chipmunks, Prairie Dogs and Marmots). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher Jr. & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 761. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Iomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-23].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 385. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 129.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-04-25]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Iomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-04-25]. (ang.).
Bibliografia
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
