Lech Górniewicz
| Data i miejsce urodzenia |
4 stycznia 1941 |
|---|---|
| profesor nauk matematycznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Doktor honoris causa Uniwersytet Zielonogórski – 2013 | |
| Uczelnia |
Akademia Pomorska w Słupsku |
| Okres zatrudn. |
1971–2011 |
| Odznaczenia | |
   | |
Lech Henryk Górniewicz (ur. 4 stycznia 1941 w Budkowie na Kujawach) – polski matematyk, specjalizujący się w inkluzjach różniczkowych, metodach matematycznych w ekonomii, nieliniowej analizie matematycznej oraz topologicznej teorii punktów stałych.
Życiorys
W 1957 roku ukończył liceum ogólnokształcące w Lubrańcu, po czym podjął studia matematyczne najpierw w Studium Nauczycielskim w Toruniu, a następnie na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Gdańsku. Po ukończeniu studiów, w 1965 roku, podjął pracę na stanowisku asystenta na tej uczelni. W 1968 roku rozpoczął studia doktoranckie w sopockim Oddziale Instytutu Matematycznego PAN[2]. Stopień doktora uzyskał w 1971 roku, tematem jego rozprawy były Pewne twierdzenia o punktach stałych odwzorowań wielowartościowych, a promotorem Kazimierz Gęba. Stopień doktora habilitowanego uzyskał na Uniwersytecie Gdańskim w 1975 roku na podstawie rozprawy Homological methods in fixed-point theory of multi-valued maps.
Od 1978 do 1980 roku pełnił funkcję dyrektora Instytutu Matematyki na Uniwersytecie Gdańskim. W latach 1981–1984 pracował na stanowisku docenta w WSP w Słupsku i był dziekanem Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego. W 1984 roku otrzymał tytuł profesora i został zatrudniony na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Był tam do 2009 roku kierownikiem Katedry Analizy Nieliniowej w Instytucie Matematyki, w latach 1987–1990 dyrektorem Instytutu Matematyki, a w latach 1994–2011 kierownikiem Centrum Badań Nieliniowych im. J. P. Schaudera[2].
Wypromował 16 doktorów, w tym m.in. Jerzego Jezierskiego, Zdzisława Dzedzeja, Dariusza Miklaszewskiego i Grzegorza Gabora[2][3]. Przeszedł na emeryturę w 2011 roku.
Był też wykładowcą Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, Szkoły Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku, Wyższej Szkoły Bankowej w Toruniu oraz Toruńskiej Wyższej Szkole Przedsiębiorczości.
Lech Górniewicz jest też współzałożycielem i wieloletnim redaktorem wydawanego w Toruniu polskiego czasopisma „Topological Methods in Nonlinear Analysis”[3].
Członkostwa
- Polskie Towarzystwo Matematyczne (wiceprezes w latach 1995–2001)
- Amerykańskie Towarzystwo Matematyczne
- Komitet Nauk Matematycznych PAN (1980–1983, 1989–1993)
- Rada Naukowa Centrum Badań Nieliniowych im. J.P. Schaudera (1993–2011)
- Rada Naukowa Instytutu Podstaw Informatyki PAN (1996–1999)
- Państwowa Komisja Akredytacyjna (ekspert od 2003)
- Rada Programowa Gimnazjum i Liceum Akademickiego w Toruniu (2004–2009)
- Centralna Komisja do Spraw Stopni i Tytułów (2007–2012)
Źródło:[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2003)
- Złoty Krzyż Zasługi (2001)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej (1999)
- Medal za zasługi dla miasta Gdańska (1980)
- Medal za zasługi położone dla rozwoju Uniwersytetu Mikołaja Kopernika (2005)
- Medal okolicznościowy Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu (Czechy, 2001)
- Medal za zasługi położone dla Uniwersytetu Palackiego w Ołomuńcu (Czechy, 1997)
Nagrody i wyróżnienia
- Nagroda Gdańskiego Towarzystwa Naukowego dla młodych pracowników nauki Wybrzeża za pracę A Lefschetz - type Fixed - Point Theorem (1973)[4]
- Nagroda główna PTM im. Stefana Mazurkiewicza (1976)[3]
- Nagroda Ministra Edukacji Narodowej (1986, 2006)
- Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2000)
- Tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Zielonogórskiego (2013)[5]
Przypisy
- ↑ Prof. dr hab. Lech Górniewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-07-07].
- 1 2 3 4 5 Profesor dr hab. Lech Górniewicz ukw.edu.pl [dostęp 2025-02-10].
- 1 2 3 4 prof. dr hab. Lech Henryk Górniewicz | Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki Uniwersytetu Gdańskiego [online], mfi.ug.edu.pl [dostęp 2025-02-10].
- ↑ Nagrody GTN. „Miesięcznik Kulturalny „Litery””. Nr 2, s. 38, luty 1974. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Prasowe RSW „Prasa”. [dostęp 2025-02-10].
- ↑ Uniwersytet Zielonogórski docenił prof. Górniewicza. [w:] PAP Nauka w Polsce [on-line]. 11 czerwca 2013. [dostęp 2013-07-07].
Bibliografia
- Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, ISBN 83-231-1988-0.