Lech Mokrzecki

Lech Mokrzecki

Data i miejsce urodzenia	5 kwietnia 1935 Warszawa
Data i miejsce śmierci	26 lipca 2021 Gdańsk
Instrumenty	wiolonczela
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	wiolonczelista, pedagog
Odznaczenia

Lech Marian Mokrzecki (ur. 5 kwietnia 1935 w Warszawie, zm. 26 lipca 2021 w Gdańsku^[1][2][3]) – polski pedagog oraz wiolonczelista, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Gdańskiego i Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku, w latach 1985–1987 prorektor UG.

Urodził się w rodzinie Justyna (1897–1939), właściciela majątku Dzitryki, majora Wojska Polskiego, i Ireny z Druhowinów (1908–1995), nauczycielki. W 1951 uzyskał maturę w I Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1956 został absolwentem historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, w 1955 toruńskiej Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej^[1]. W 1962 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Sopocie, w klasie wiolonczeli, uzyskując dyplom artysty muzyka, a następnie w 1964 również tytuł magistra sztuki.

Od 1956 był nauczycielem historii, śpiewu oraz gry na wiolonczeli w wielu szkołach Trójmiasta. W latach 1959–1970 był pracownikiem Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. W 1966 podjął pracę w Wyższej Szkole Pedagogicznej, w Katedrze Historii Oświaty i Wychowania na stanowisku starszego asystenta. Pracując nieprzerwanie WSP (później na Uniwersytecie Gdańskim) uzyskał w 1967 stopień doktora, w 1975 stopień doktora habilitowanego, w 1986 tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1993 profesora zwyczajnego^[3]. W latach 1972–2004 był również nauczycielem akademickim w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.

W 1998 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Linköping^[4].

Był mężem Aleksandry z domu Horbowskiej^[1].

Zmarł w Gdańsku, pochowany 2 sierpnia 2021 na cmentarzu Łostowickim (kwatera 116-6-4)^[5].

31 stycznia 2024 odbyła się uroczystość przekazania spuścizny prof. Lecha Mokrzeckiego do zasobu Archiwum Uniwersytetu Gdańskiego^[6].

• Wicedyrektor Instytutu Pedagogiki (1978–1981)
• Dyrektor Instytutu Pedagogiki (1981–1991)
• Kierownik Zakładu Historii Nauki, Oświaty i Wychowania (1984–2005)
• Prorektor (1985–1987)

• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1971)
• Odznaka „Za Zasługi dla Gdańska” (1972 i 1979)
• Odznaka honorowa „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1973)
• Złoty Krzyż Zasługi (1977)
• Srebrna odznaka „Zasłużony Pracownik Morza” (1979)
• Medal Komisji Edukacji Narodowej (1980)
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
• Medal 1000-lecia Gdańska (1998)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2004)^[7][8]
• Medal Prezydenta Miasta Gdańska (2005)
• Brązowy Medal Uniwersytetu Gdańskiego „Honestati Doctrinae Sapientiae” (2015)^[9]

Źródło:^[1].