Lejbik

Lejbik (pożyczka niemiecka od wyrazu Leibchen) – luźny żakiet, kaftan, górna część stroju zarówno męskiego, jak i kobiecego. W dawnym wojsku (XVIII–XIX wiek) to była górna część munduru (bluza), na który zakładano spencerek. U kobiet dawniej był to obcisły stanik.
Kaftan z rękawami używany przy wojskowym ubiorze ćwiczebnym lub roboczym^[1].

• Józef Urbanowicz (red.): Mała encyklopedia wojskowa (K–Q). T. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1970.
• Zdzisław Żygulski jun., Henryk Wielecki: Polski mundur wojskowy. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 414. ISBN 83-03-01483-8.