Lelek sundajski
| Caprimulgus meesi[1] | |
| Sangster & Rozendaal, 2004 | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
lelek sundajski |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
Lelek sundajski[3] (Caprimulgus meesi) – gatunek ptaka z rodziny lelkowatych (Caprimulgidae). Endemit Indonezji. Nie jest zagrożony wyginięciem.
- Systematyka
- Gatunek ten opisali naukowo w 2004 roku holenderscy ornitolodzy George Sangster i Frank Rozendaal. Holotyp to dorosły samiec odłowiony we wrześniu 1975 roku; miejsce typowe to Nisar na wyspie Flores w Indonezji (8°47′S 119°58′E/-8,783333 119,966667). Autorzy zbadali też drugi okaz (paratyp) – dorosłego samca złowionego w czerwcu 1932 roku w Mao Marru na wyspie Sumba. Nazwa gatunkowa meesi upamiętnia kustosza Muzeum Historii Naturalnej w Lejdzie Gerlofa Meesa[4].
- Nie wyróżnia się podgatunków[5].
- Występowanie
- Lelek sundajski występuje endemicznie na Małych Wyspach Sundajskich należących do Indonezji – stwierdzono go na wyspach Flores, Sumba, Alor i Pantar[5][6].
- Morfologia
- Długość ciała 25–29 cm[6]. Bardzo podobny do podgatunku C. macrurus schegelii lelka paskogłowego[6].
- Status
- Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje lelka sundajskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisany został jako pospolity w większości swego zasięgu występowania. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako prawdopodobnie stabilny[2].
Przypisy
- ↑ Caprimulgus meesi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- 1 2 Caprimulgus meesi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Caprimulginae Vigors, 1825 – lelki (wersja: 2020-04-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2025-02-11].
- ↑ G. Sangster, F. Rozendaal. Territorial songs and species-level taxonomy of nightjars of the Caprimulgus macrurus complex, with the description of a new species. „Zoologische Verhandelingen (Leiden)”. 350, s. 7–45, 2004. (ang.).
- 1 2 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v14.2). [dostęp 2024-02-11]. (ang.).
- 1 2 3 J. Fjeldså: Mees's Nightjar (Caprimulgus meesi), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2025-02-11]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).