Leon Wiatr
 starszy wachmistrz | |
| Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1896 |
|---|---|
| Miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914-1939 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg.png){kind=small}    | |
.png){kind=small}
Leon Wiatr (ur. 24 grudnia 1896 roku w Stróżach; zm. w Rzeszowie) – podoficer kawalerii Wojska Polskiego.
Życiorys
Syn pracownika kolei. Od czerwca 1912 roku w drużynach strzeleckich na stanowisku komendanta plutonu. W I pierwszej wojnie światowej walczył w Legionach Polskich początkowo w 2 pułku piechoty, a po przeszkoleniu na kursie karabinów maszynowych, w 3 pp. Pod koniec wojny internowany w Huszt jako żołnierz Polskiego Korpusu Posiłkowego. Następnie wcielony do armii austriackiej i w składzie c.k. 30 pułku piechoty walczył w na froncie włoskim. Po odzyskaniu niepodległości wstąpił ochotniczo do 18 pułku piechoty w stopniu plutonowego. W 1920 roku awansowany na sierżanta i w tym samym roku mianowany podoficerem zawodowym. 6 grudnia 1923 roku przeniesiony do 20 pułku ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego w Rzeszowie. Z jednostką tą związany do końca służby. W 1931 roku odznaczony został Krzyżem Niepodległości za „znaczne zasługi na polu pracy niepodległościowej, biorąc czynny udział przed wojną światową w organizacji strzeleckiej, a w czasie wojny, walcząc w szeregach Legionów Polskich. Odznaczał się pilnością i sumiennością w wykonywaniu najtrudniejszych zadań, częstokroć nawet z narażeniem życia. Przez swe wysokie zrozumienie obowiązków wobec Ojczyzny, przyczynił się w znacznym stopniu do wywalczenia niepodległości”[1]. W 1935 roku awansowany na starszego wachmistrza.
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
- Majka J., Cebula A., Ułani Króla Jana: z dziejów 20 pułku ułanów im. Króla Jana III Sobieskiego, Warszawa 2004.
- Monitor Polski z 1931 roku, nr 260, poz. 352, s. 19.