Leonard Zarębski

Leonard Zarębski

Skowronek

kapral
Data i miejsce urodzenia	11 lipca 1897 Kłodawa
Data i miejsce śmierci	8 maja 1966 Kłodawa
Przebieg służby
Lata służby	1917–1921
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Formacja	Polska Organizacja Wojskowa
Jednostki	1. kompania 2 Pułk Piechoty Legionów
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka
Późniejsza praca	rolnik
Odznaczenia

Leonard Zarębski ps. „Skowronek“ (ur. 11 lipca 1897 w Kłodawie, zm. 8 maja 1966 tamże) – polski rolnik i wojskowy.

Syn Walentego i Wiktorii. Wiosną 1917 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej, a w 1918 zgłosił się do służby w Wojsku Polskim^[1]. Został przydzielony do 1. kompanii 2 Pułku Piechoty Legionów, w lutym 1919 roku ukończył 6-tygodniowy kurs telefoniczny i został przydzielony do służby w plutonie telefonicznym^[1]. Brał czynny udział w wojnie polsko-bolszewickiej^[1]. 4 maja 1919 roku awansowany do stopnia starszego legionisty, a 9 października tego samego roku został mianowany kapralem^[1]. Został zdemobilizowany 13 sierpnia 1921 roku^[1].

Mieszkał przy ul. Poznańskiej w Kłodawie, gdzie wraz z żoną Kazimierą prowadził gospodarstwo rolne^[1]. Miał troje dzieci^[1].

• Krzyż Niepodległości^[1]
• Medal Niepodległości^[1]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[1]
• Odznaka pamiątkowa Polskiej Organizacji Wojskowej^[1]