Leonowicze (rejon nieświeski)

Leonowicze
Лявонавічы
Леоновичи
Ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

nieświeski

Sielsowiet

Łań

Populacja (2019)
 liczba ludności


327[1]

Kod pocztowy

222634

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Leonowicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Leonowicze”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Leonowicze”
Ziemia53°07′17″N 26°46′38″E/53,121389 26,777222

Leonowicze (biał. Лявонавічы, Lawonawiczy; ros. Леоновичи, Leonowiczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie nieświeskim, w sielsowiecie Łań, nad Ceprą.

Historia

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie słuckim, w gminie Łań.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a], w gminie Łań[2]. W 1921 miejscowość liczyła 452 mieszkańców, zamieszkałych w 86 budynkach, w tym 444 Białorusinów, 6 Żydów i 2 Polaków. 445 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 6 mojżeszowego i 1 rzymskokatolickiego[2].

Wieś położona była wówczas w pobliżu granicy ze Związkiem Sowieckim. Pochodzący ze wsi poeta Siarhiej Nowik-Piajun utworzył tu organizacje białoruskie: chór i teatr, bibliotekę, a także podziemną szkołę[3].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)

Przypisy

Bibliografia