Coniothyrium fuckelii
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Coniothyrium fuckelii |
| Nazwa systematyczna | |
| Coniothyrium fuckelii Sacc. Nuovo G. bot. ital. 8(4): 200 (1876) | |
Coniothyrium fuckelii Sacc. – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Grzyb mikroskopijny wywołujący choroby roślin z rodziny różowatych (Rosaceae)[2]: zamieranie podstawy pędów maliny[3] i zgorzel pędów róży[4], podejrzewany także o udział w powstawaniu jesiennej osutki sosny[5].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Coniothyrium, Coniothyriaceae, Pleosporales, Pleosporomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1878 r. Pier Andrea Saccardo w 1876 r.[1] Ma ponad 30 synonimów. Niektóre z nich:
- Melanomma coniothyrium (Fuckel) L. Holm 1957
- Microsphaeropsis fuckelii (Sacc.) Boerema 2003
- Paraconiothyrium fuckelii (Sacc.) Verkley & Gruyter 2012
- Septoria sarmenti Sacc. 1883
- Sphaeria coniothyrium Fuckel 1870[6].
Morfologia
Może być hodowany na sztucznych podłożach. Na podłożu OA kolonia rośnie umiarkowanie szybko, ma barwę ciemnobrązową. Tworzy pojedynczo, czasami w zespołach, brązowe, niemal kuliste pyknidia o średnicy 180–300 um i ścianie zbudowanej z pseudoparenchymy. Komórki konidiotwórcze hialinowe, beczułkowate w postaci fialidy wyrastającej na wewnętrznej ścianie pyknidium. Parafizy liczne, hialinowe, cylindryczne. Konidia bladożółte, krótkie, cylindryczne z zaokrąglonymi końcami, gładkie. Mają rozmiar 2,5–4,0 × 1,5–2,0 μm[2].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2022-04-27].
- 1 2 Paraconiothyrium fuckelii [online], Mycobank [dostęp 2017-09-15].
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, s. 286, ISBN 978-83-09-01048-7.
- ↑ Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Tom 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: PWRiL, 2011, s. 270–272, ISBN 978-83-09-01077-7.
- ↑ Karol Manka, Fitopatologia leśna, Warszawa: PWRiL, 2005, s. 182, ISBN 83-09-01793-6.
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2017-09-15].