Leszek Ceremużyński
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk medycznych | |
| Specjalność: choroby wewnętrzne, kardiologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1965 |
| Habilitacja |
1970 |
| Profesura |
1984 |
| Polska Akademia Nauk / Umiejętności | |
| Status PAN |
członek Komitetu Patofizjologii Klinicznej |
| Status PAU |
członek korespondent |
| Aktywność zawodowa | |
| Jednostka |
Akademia Medyczna w Warszawie, Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie |
| Odznaczenia | |
 | |
Leszek Ceremużyński (ur. 22 maja 1932 w Lublinie[1], zm. 26 listopada 2009 w Skarżysku-Kamiennej[2][3][4]) – polski lekarz, kardiolog, profesor nauk medycznych, nauczyciel akademicki Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego w Warszawie. Współtwórca Warszawskiej Akademickiej Szkoły Kardiologii, wywodzącej się od Zdzisława Askanasa (tzw. Szkoły Askanasa).
Życiorys
Maturę uzyskał w 1950 w Żyrardowie. W latach 1950–1955 odbył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. Początkowo pracował jako lekarz na podstawie nakazu pracy Ministerstwie Zdrowia. W latach 1957–1959 odbył służbę wojskową w szpitalu w Żarach. Był lekarzem rejonowym w Warszawie i jednocześnie wolontariuszem w IV Klinice Chorób Wewnętrznych AM kierowanej przez Zdzisława Askanasa, u którego w 1960 został asystentem. W 1965 na podstawie napisanej u Askanasa rozprawy w 1965 nadano mu stopień naukowy doktora nauk medycznych. W 1970 na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. „Katecholaminy we krwi i w moczu, czynność tarczycy i kory nadnerczy oraz poziom insuliny w zawale serca o dobrym i złym przebiegu” otrzymał stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych i został p.o. Zastępcą ds. Naukowych Dyrektora Instytutu Kardiologii AM w Warszawie. Odbył staże naukowe i kliniczne w ośrodkach kardiologicznych w Londynie, Edynburgu, Pradze, Budapeszcie i Berlinie[5].
W 1974 został ordynatorem w Szpitalu Grochowskim w Warszawie, w którym utworzył placówkę dydaktyczną Akademii Medycznej. Objął stanowisko Specjalisty Miasta Stołecznego Warszawy do spraw Kardiologii (1975–1983). W 1984 Rada Państwa nadała mu tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1993 profesora zwyczajnego nauk medycznych. Został kierownikiem II Kliniki Kardiologii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego[5].
Wypromował 18 doktorów i był opiekunem 3 habilitacji[5]. Spośród osób, które pod jego kierunkiem uzyskały doktorat, następuje uzyskały samodzielność naukową: Mirosław Dłużniewski, Andrzej Budaj, Piotr Kułakowski, Tomasz Jaxa-Chamiec, Bronisław Bednarz (zob. obok ilustrację z Genealogią Askanasowców)[6].
Przez wiele lat co roku organizował w Teatrze Polskim w Warszawie konferencje dydaktyczne „Kardiologia światowa” skupiające przeciętnie ok. 1000 uczestników[5].
Był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności[6].
W 1970 został sekretarzem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, w 1986 jego wiceprezesem, w latach 1990–1995 był jego prezesem, a później członkiem honorowym. Był redaktorem naczelnym czasopisma „Kardiologia Polskiej”. Należał do Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, American College of Cardiology, British Cardiovascular Society, European Society for Clinical Investigation, Hungarian Cardiac Society[5].
Należał do Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia (1976–1980), Komisji Patofizjologii PAN (1974–1980) i Rady Naukowej Instytutu Kardiologii (1980–1990)[5].
Syn Jadwigi i Mieczysława[4]. Był żonaty z kardiolożką Krystyną Cedro-Ceremużyńską[7].
Zmarł w wyniku urazów poniesionych w wypadku samochodowym. Został pochowany na Cmentarzu w Pyrach w Warszawie[8].
W 2009 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[9].
Przypisy
- ↑ Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, Hübners blaues Who is Who, Zug 2007 (dodatek CD).
- ↑ Jolanta Zaręba-Wronkowska: Prof.dr hab. n. med. Leszek Ceremużyński. wyborcza.pl, 8 lutego 2010. [dostęp 2018-12-21].
- ↑ Znany kardiolog zginął w wypadku. warszawa.wyborcza.pl, 27 listopada 2009. [dostęp 2018-12-25].
- 1 2 Rejestr Spadkowy PL: wyszukiwanie wpisu [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2024-11-23].
- 1 2 3 4 5 6 Prof. dr hab. med. Leszek Ceremużyński – zarys biografii. ptkardio.pl, 3 grudnia 2009. [dostęp 2018-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)].
- 1 2 Prof. Leszek Ceremużyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-12-21].
- ↑ 64. rocznica powołania I Katedry i Kliniki Kardiologii WUM – spotkanie przy grobach Ojców Założycieli. wum.edu.pl, 19 stycznia 2017. [dostęp 2018-12-22].
- ↑ Jolanta Zaręba-Wronkowska: Prof. dr hab. n. med. Leszek Ceremużyński 1932–2009. [dostęp 2018-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-21)].
- ↑ Odznaczenia za zasługi dla Rzeczypospolitej. prezydent.pl, 16 grudnia 2009. [dostęp 2018-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-22)].