Let the Power Fall
| Wykonawca albumu studyjnego | ||||
| Robert Fripp | ||||
| Wydany |
kwiecień 1981 | |||
|---|---|---|---|---|
| Nagrywany |
od kwietnia do sierpnia 1979 | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
51:10 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Robert Fripp[1] | |||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Let the Power Fall (podtytuł: An Album of Frippertronics) – trzeci solowy album Roberta Frippa, nagrywany w różnych miejscach od kwietnia do sierpnia 1979 roku[5], wydany w kwietniu 1981 roku[6].
Charakterystyka albumu
Let the Power Fall jest albumem zrealizowanym w oparciu o technikę Frippertronics, wypracowaną wspólnie z Brianem Eno, a polegającą na sprzeżęniu gitary z dwoma magnetofonami połączonymi ze sobą pętlą taśmy[7]. W oparciu o tę technikę Robert Fripp stworzył imponujące struktury instrumentalne, składające się z warstw dźwięku nakładanych jedna na drugą[2], mających niemal orkiestrową fakturę[7]. Album otwiera utwór „1984”, rozpoczynając się w miejscu, w którym zakończyła się pierwsza strona albumu God Save the Queen/Under Heavy Manners. Tytuły kolejnych utworów oznaczone są datami rocznymi, od 1984 do 1989[2].
Lista utworów
Zestaw utworów na płycie CD[1]:
1. 1984 12:09 2. 1985 11:20 3. 1986 5:21 4. 1987 5:14 5. 1988 6:33 6. 1989 11:32 52:09
Twórcy
Przypisy
- 1 2 3 Robert Fripp – Let The Power Fall. Discogs. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
- 1 2 3 Dave Connolly: Robert Fripp: Let the Power Fall. AllMusic. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
- ↑ Robert Christgau: Robert Fripp. www.robertchristgau.com. [dostęp 2023-01-16]. (ang.).
- ↑ (red.) Anthony DeCurtis, (red.) James Henke, (red.) Holly George-Warren: The Rolling Stone Album Guide. New York: Random House, 1992, s. 265–266. ISBN 0-679-73729-4. (ang.).
- ↑ Let the Power Fall, Robert Fripp. Prog Archives. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
- ↑ Let the Power Fall. Rate Your Music. [dostęp 2020-11-16]. (ang.).
- 1 2 Wiesław Weiss: Rock Encyklopedia. Warszawa: Iskry, 1991, s. 233. ISBN 83-207-1374-9.