Letov Š-50
 Prototyp samolotu Letov Š-50 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Letov |
| Typ | |
| Konstrukcja |
średniopłat o konstrukcji metalowej, kabina zakryta, podwozie trójkołowe – stałe |
| Załoga |
3 osoby (pilot, obserwator, strzelec pokładowy) |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Wycofanie ze służby | |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowe, chłodzone powietrzem Avia Rk-17 |
| Moc |
420 KM (309 kW) (każdy) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
17,30 m |
| Długość |
12,60 m |
| Wysokość |
4,70 m |
| Powierzchnia nośna |
43,00 m² |
| Masa | |
| Własna |
2 475 kg |
| Startowa |
5 708 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
305 km/h |
| Prędkość przelotowa |
260 km/h |
| Pułap |
6 200 m |
| Zasięg |
1 300 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 3 karabiny maszynowe wz. 30 kal. 7,92 mm 600 kg bomb | |
| Użytkownicy | |
| Czechosłowacja, Niemcy | |
Letov Š-50 – czechosłowacki samolot rozpoznawczy i lekki bombowy, zbudowany w 1938 roku w wytwórni Letov w Pradze.
Historia
W styczniu 1936 roku czechosłowackie Ministerstwo Obrony Narodowej opracował program budowy prototypów samolotów kilku kategorii, którego celem opracowanie nowoczesnych samolotów dla lotnictwa wojskowego. W programie podano szczegółowe wymagania taktyczno-techniczne różnych typów samolotu w tym dla trzymiejscowego dziennego i nocnego taktycznego samolotu obserwacyjnego i rozpoznawczego bliskiego zasięgu. Na podstawie tych wymagań czechosłowacka wytwórnia lotnicza Letov opracował projekt samolotu Letov Š-50.
Projekt samolotu opracowany został przez konstruktora Aloisa Šmolika i był to pierwszy w historii wytwórni Letov samolot o całkowicie metalowej konstrukcji. Wyposażony był jako pierwszy samolot czechosłowacki w mechanicznie obracaną wieżyczkę strzelecką firmy Tatra na grzbiecie kadłuba. W prototypie zastosowano stałe podwozie i silniki gwiazdowe typu Avia Rk-17, ale w maszynach seryjnych zamierzano zamontować podwozie chowane i mocniejsze silniki francuskie Gnôme-Rhône 14M o mocy po 700 KM (515 kW), co miało spowodować wzrost prędkości maksymalnej do 370 km/h. Budowa prototypu trwała jednak dość długo ze względu na brak doświadczenia w budowie całkowicie metalowych samolotów. W 1937 roku na wielkiej narodowej wystawie lotniczej w Pradze pokazano drewnianą makietę samolotu w skali 1:1. Oblot prototypu Letov Š-50 planowano początkowo na marzec 1938 roku, ale właściwe próby w locie rozpoczęły się dopiero w listopadzie 1938 roku.
Po zajęciu Czechosłowacji przez Niemcy w marcu 1939 roku samolot został przez nich przejęty i otrzymał cywilną niemiecką rejestracją D-OPCO oraz swastykami na usterzeniu. Samolot wystawiono w lecie 1939 roku na międzynarodowej wystawie lotniczej w Brukseli, na stanowisku Protektoratu Czech i Moraw. Po wystawie samolot wrócił do zakładów, a następnie przekazano go do ośrodka doświadczalnego Luftwaffe w Rechlinie, gdzie przeprowadzono szereg testów. W trakcie tych testów uległ on uszkodzeniu, powrócił wtedy do wytwórni, gdzie ostatecznie go zezłomowano.
Użycie w lotnictwie
Samolot Letov Š-50 używany był tylko do testów fabrycznych, a po zajęciu Czechosłowacji przechodził testy w ośrodku doświadczalnym Luftwaffe w Rechlinie.
Opis konstrukcji
Samolot Letov Š-50 był dwusilnikowy trzymiejscowy średniopłat wolnonośny z zakrytymi kabinami załogi, konstrukcja całkowicie metalowa. Podwozie stałe trójkołowym z kółkiem ogonowym.
Bibliografia
- Václav Nemeček: Československa letadla 1918-1945. T. 1. Praha: Nase Vojsko, 1983, s. 57-58, 248-249, 331. (cz.).