Liścioszczur
| Phyllomys | |||
| P.W. Lund, 1839[1] | |||
![]() Przedstawiciel rodzaju – liścioszczur (Phyllomys sp.) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
liścioszczur | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Nelomys blainvilii Jourdan, 1837 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Liścioszczur[3] (Phyllomys) – rodzaj ssaków z podrodziny kolczaków (Echimyinae) w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie w Brazylii[4][5][6].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 175–299 mm, długość ogona 160–340 mm; masa ciała 135–432 g[5][7].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1839 roku duński przyrodnik i paleontolog Peter Wilhelm Lund w artykule zatytułowanym Przegląd wymarłych gatunków ssaków Brazylii; fragmenty kilku prac przedstawionych Królewskiej Akademii Nauk w Kopenhadze, opublikowanym w czasopiśmie „Annales des sciences naturelles”[1]. Lund w oryginalnym opisie nie wymienił żadnego gatunku; Gatunkiem typowym jest (późniejsze oznaczenie)[8] liścioszczur złoty (P. blainvilii).
Etymologia
- Phyllomys: gr. φυλλον phullon ‘liść’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9].
- Lonchophorus: gr. λογχη lonkhē ‘grot, lanca’; -φορος -phoros ‘noszący’, od φερω pherō ‘nosić’[10]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Lonchophorus fossilis P.W. Lund, 1839 (nomen dubium).
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[11][7][4][3]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[3] | Podgatunki[5][4][7] | Rozmieszczenie geograficzne[5][4][7] | Podstawowe wymiary[5][7][a] | Status IUCN[12] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Phyllomys centralis | L.F. Machado, Loss, Paz, E.M. Vieira, F.P. Rodrigues & Marinho-Filho, 2018 | gatunek monotypowy | kilka miejsc w Minas Gerais i Dystrykcie Federalnym | DC: 21–24 cm DO: 21–22 cm MC: 250–340 g |
NE | ||
| Phyllomys blainvilii | (Jourdan, 1837) | liścioszczur złoty | gatunek monotypowy | od południowej Ceará do północnego Minas Gerais | DC: 17,5–22 cm DO: 19,2–27 cm MC: 150–320 g |
LC | |
| Phyllomys brasiliensis | P.W. Lund, 1840 | liścioszczur czerwononosy | gatunek monotypowy | rzeki Paraopeba i Das Velhas (Minas Gerais); zakres wysokości: 500–800 m n.p.m. | DC: około 21 cm DO: około 17 cm MC: około 240 g |
EN | |
| Phyllomys lamarum | (O. Thomas, 1916) | liścioszczur blady | gatunek monotypowy | północno-wschodnia Bahia przez północno-wschodnie Minas Gerais do północnego Espírito Santo | DC: 18–23 cm DO: 18–23 cm MC: 135–290 g |
DD | |
| Phyllomys nigrispinus | (J.A. Wagner, 1842) | liścioszczur czarnoigłowy | gatunek monotypowy | São Paulo, Parana i Santa Catarina; zakres wysokości: 0–1000 m n.p.m. | DC: 19,5–26 cm DO: 19,8–26 cm MC: 250–400 g |
LC | |
| Phyllomys sulinus | Y.L.R. Leite, Christoff & Fagundes, 2008 | liścioszczur skryty | gatunek monotypowy | São Paulo, Parana, Santa Catarina i Rio Grande do Sul; zakres wysokości: 0–850 m n.p.m. | DC: 20–21 cm DO: 16–25 cm MC: około 190 g |
DD | |
| Phyllomys dasythrix | Hensel, 1872 | liścioszczur bury | gatunek monotypowy | Parana, Santa Catarina i Rio Grande do Sul; zakres wysokości: 0–800 m n.p.m. | DC: 18–19,5 cm DO: 20–22 cm MC: około 250 g |
LC | |
| Phyllomys kerri | (Moojen, 1950) | liścioszczur atlantycki | gatunek monotypowy | okolice Ubatuba (skrajnie północno-wschodnie São Paulo) | DC: 19–23 cm DO: 20–22 cm MC: 200–250 g |
DD | |
| Phyllomys lundi | Y.L.R. Leite, 2003 | liścioszczur samotny | gatunek monotypowy | południowo-wschodnie Minas Gerais i północne Rio de Janeiro | DC: 18,4–21 cm DO: około 20 cm MC: około 145 g |
EN | |
| Phyllomys mantiqueirensis | Y.L.R. Leite, 2003 | liścioszczur stokowy | gatunek monotypowy | pasmo górskie Serra da Mantiqueira (Minas Gerais); zakres wysokości: około 1850 m n.p.m. | DC: około 22 cm DO: około 22 cm MC: około 207 g |
CR | |
| Phyllomys pattoni | L.H. Emmons, Y.L.R. Leite, Kock & L.P. Costa, 2002 | liścioszczur rdzawoboczny | gatunek monotypowy | wzdłuż wybrzeża od Paraíba do północno-wschodniego São Paulo; zakres wysokości: 0–1000 m n.p.m. | DC: 21–24 cm DO: 19–22 cm MC: 150–380 g |
LC | |
| Phyllomys unicolor | (J.A. Wagner, 1842) | liścioszczur jednobarwny | gatunek monotypowy | znany tylko z Helvécia (skrajnie południowa Bahia) | DC: około 28 cm DO: około 20 cm MC: brak danych |
CR | |
| Phyllomys medius | (O. Thomas, 1909) | liścioszczur długowłosy | gatunek monotypowy | Minas Gerais i Rio de Janeiro na południe do Rio Grande do Sul; zakres wysokości: 0–1000 m n.p.m. | DC: 22–23 cm DO: 22–26 cm MC: 248–386 g |
LC | |
| Phyllomys thomasi | (von Ihering, 1871) | liścioszczur wielki | gatunek monotypowy | wyspa São Sebastião u wybrzeży São Paulo; zakres wysokości: 0–1375 m n.p.m. | DC: 27–30 cm DO: 27–34 cm MC: około 342 g |
EN |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, EN – gatunek zagrożony, CR – gatunek krytycznie zagrożony, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 P.W. Lund. Coup-d’œil sur les espèces éteintes de Mammifères du Brésil; extrait de quelques mémoires présentés à l’Académie royale des Sciences de Copenhague. „Annales des sciences naturelles”. Zoologie. Secondé serie. 11, s. 226, 1839. (fr.).
- ↑ P.W. Lund. Nouvelles observations sur la Faune fossile du Brésil, extraites d’une lettre adressée aux rédacteurs par M. Lund. „Annales des sciences naturelles”. Zoologie. Secondé serie. 12, s. 206, 1839. (fr.).
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 294. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 580–582. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher Jr. & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 637–641. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Phyllomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-02-25].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 373–374. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ L.H. Emmons, Y.L.R. Leite, D. Kock & L.P. Costa. A review of the named forms of Phyllomys (Rodentia: Echimyidae) with the description of a new species from coastal Brazil. „American Museum novitates”. 3380, s. 5, 2002. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 535.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 381.
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-05-10]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Phyllomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-05-10]. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
