Li Siyuan

Li Siyuan

Imię chińskie osobiste Pismo tradycyjne 嗣源 Hanyu pinyin Sìyuán Wade-Giles Ssu-yüan Jyutping Zi-jyun
Imię chińskie świątynne Pismo tradycyjne 明宗 Hanyu pinyin Míngzōng
Cesarz Chin
Okres	od 3 czerwca 926 do 15 grudnia 933
Poprzednik	Li Cunxu
Następca	Li Conghou
Dane biograficzne
Dynastia	Późniejsza dynastia Tang
Data urodzenia	10 października 867
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 933 Luoyang
Miejsce spoczynku	34°47′05,28″N 112°33′54,72″E/34,784800 112,565200
Żona	Xia
Dzieci	Li Conghou

Li Siyuan (chiń. 李嗣源; pinyin Lǐ Sìyuán) – cesarz chiński z Późniejszej dynastii Tang sprawujący swe rządy od 926 do 933 roku.

Li Siyuan urodził się w 867 roku. Jego kariera od początku związana była z wojskiem Li Keyonga, któremu towarzyszył w licznych kampaniach często wyróżniając się w toku walk. W końcu został zaadoptowany przez Li Keyonga, który choć służył chińskiej dynastii Tang, był Turkiem Shatuo. Po upadku swoich chlebodawców Li Keyong założył państwo Jin, które rywalizowało o dziedzictwo dynastii Tang między innymi z Późniejszą dynastią Liang. Jego syn Li Cunxu przy pomocy władcy Kitanów Yelü Abaoji ostatecznie pokonał swoich przeciwników co pozwoliło mu w 923 roku zdobyć władzę nad północnymi Chinami i założyć Późniejszą dynastię Tang (zwaną tak gdyż Li Cunxu obejmując rządy ogłosił restaurację Tang). Li Cunxu rządził jednak zaledwie 3 lata, gdyż w 926 roku zginął w czasie buntu wojskowych. Rządy objął wówczas Li Siyuan jako cesarz Mingzong.

Za rządów Li Siyuana pogorszeniu uległy stosunki z potężnymi Kitanami. Zgodnie ze zwyczajem po objęciu tronu nowy władca wystosował posła do Yelü Abaoji aby poinformować kitańskiego przywódcę o zmianie rządzącego. Ten jednak czasowo uwięził emisariusza i podjął próbę zajęcia części terenów należących do Późniejszej dynastii Tang. Rywalizacja między Kitanami a Shatuo przybrała na sile i to mimo faktu, iż Yelü Abaoji niedługo potem zmarł. W przyszłości miało to okazać się bezpośrednim powodem upadku Późniejszej dynastii Tang; Shi Jingtang zięć Li Siyuana przy pomocy Kitanów pokonał ostatniego cesarza z tej dynastii i w 937 roku sam objął rządy zakładając Późniejszą dynastię Jin.

• Mote F.W., Imperial China: 900-1800, Harvard University Press, 1999
• Gumilow Lew, Śladami cywilizacji Wielkiego Stepu, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 2004
• Later Tang Dynasty. warriortours.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-22)]. (ang.)