Liber Pontificalis

Liber Pontificalis (łac. Księga papieży) – pierwsza książka zawierająca biografie papieży od czasów św. Piotra do XV wieku^[1].

Po raz pierwszy historia papiestwa została spisana w VI wieku, za pontyfikatu Bonifacego II^[2]. Zbiór ten zawierał informacje o pochodzeniu kolejnych papieży oraz w przybliżeniu lata sprawowania urzędu biskupa Rzymu od św. Piotra do Feliksa III^[2]. Początkowo skromne informacje na temat pontyfikatów z czasem były uzupełniane o ustalenia liturgiczne czy dekrety z zakresu dyscypliny^[2]. Do czasu pontyfikatu Anastazego II w IV wieku, informacje Liber Pontificalis są lakoniczne i niepewne^[2]. Po śmierci Bonifacego II spis ten był nadal aktualizowany aż do czasów Hadriana II i Stefana V i potem do Marcina V, z wyjątkiem tzw. ciemnego stulecia^[2].

Kwestia autorstwa tego dzieła nie jest do końca wyjaśniona. Jednym z pierwszych autorów był najprawdopodobniej św. Hieronim ze Strydonu, który, jak wynika z korespondencji pomiędzy nim a Damazym I, opisał wszystkich papieży do czasu Damazego I^[1]. Szesnastowieczny historyk Onofrio Panvinio twierdził, że jednym z autorów był antypapież Anastazy, lecz pogląd ten został obalony w XVII wieku^[1]. Autorem, który znacznie rozszerzył Liber Pontificalis był XIII-wieczny arcybiskup gnieźnieński Marcin z Opawy^[3]. Niektóre źródła podają, że swój wkład w rozwój Liber Pontificalis mieli także wczesnochrześcijańscy kronikarze: Święty Hegezyp, Euzebiusz z Cezarei i Ireneusz z Lyonu. Współczesne wydania zostały w większości opracowane na podstawie badań francuskiego księdza Louisa Duchesne’a oraz niemieckiego historyka Theodora Mommsena^[1].

• poczet papieży

• Tekst Liber Pontificalis. The Latin Library. [dostęp 2012-06-14]. (łac.).