Liinachamari
![]() Port w Liinachamari | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
81554 | ||
| Kod pocztowy |
184402 | ||
Położenie na mapie obwodu murmańskiego ![]() | |||
Położenie na mapie Rosji ![]() | |||
Liinachamari (ros. Лиинахамари, fiń. Liinahamari, szw. Linhammar) – wieś portowa w Rosji w rejonie peczengijskim obwodu murmańskiego. W 2010 roku zamieszkana przez 475 osób[1].
Położenie
Miejscowość leży na brzegu zatoki Pieczengskaja guba, kilkanaście kilometrów na północny wschód od Peczengi. Kilka kilometrów na zachód od Liinachamari leży jezioro Trifona-jarwi.
Historia
W 1920 roku w wyniku traktatu w Tartu pomiędzy Rosją a Finlandią tereny wraz z Liinahamari otrzymała Finlandia. Był to jedyny fiński port na Oceanie Arktycznym. Żeby wykorzystać jego potencjał, w 1931 ukończono drogę łączącą miejscowość z odległym o 531 km Rovaniemi[2], zwaną Jäämerentie[3]. Podczas wojny zimowej armia sowiecka zajęła miejscowość, jednak została ona zwrócona Finlandii na mocy traktatów moskiewskich w 1940 roku. Wtedy też port w Liinahamari zyskał szczególną rolę, ponieważ z uwagi na działania wojenne porty bałtyckie były zamknięte[2].
Pierwszym dużym statkiem towarowym, który przypłynął do zupełnie nieprzystosowanego do tego portu rybackiego był SS Greta z bronią kupioną w Hiszpanii. Miało to miejsce 14 kwietnia 1940 roku[2]. W maju 1941 flota brytyjska zaczęła blokować statki płynące do Liinahamari, a 18 czerwca całkiem zablokowała port[2]. 25 czerwca Związek Radziecki zaatakował Finlandię, rozpoczynając wojnę kontynuacyjną. 30 czerwca samoloty Fleet Air Arm zbombardowały port w ramach Operacji EF[4].
Podczas wojny kontynuacyjnej kontrolę nad portem sprawowała III Rzesza. Po wybuchu wojny lapońskiej w 1944 roku, fińscy mieszkańcy Liinahamari zostali ewakuowani. 15 października (lub 12 października[5]) obszar wokół miejscowości zajęła Armia Czerwona[6]. W rezultacie pokoju paryskiego z 1947 cała okolica Peczengi została ostatecznie utracona przez Finlandię na rzecz Związku Radzieckiego.
Przypisy
- ↑ Том 1 «Численность, размещение и возрастно-половой состав населения Мурманской области» [online] [dostęp 2020-06-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-22].
- 1 2 3 4 Jäämerentie oli Suomen henkireikä välirauhan aikana [online], yle.fi [dostęp 2020-06-04] (fiń.).
- ↑ RKY ι Museovirasto [online], www.rky.fi [dostęp 2020-06-04].
- ↑ Lunde 2011 ↓, s. 102.
- ↑ Henry Sakaida, Heroes of the Soviet Union 1941–45, Bloomsbury Publishing, 20 kwietnia 2012, ISBN 978-1-78096-693-9 [dostęp 2020-06-04] (ang.).
- ↑ Lunde 2011 ↓, s. 363.
Bibliografia
- Henrik O. Lunde, Finland's War of Choice: The Troubled German-Finnish Coalition in World War II, Casemate, 22 lutego 2011, ISBN 978-1-61200-037-4 [dostęp 2020-06-04] (ang.).

_proposal_(1991).png)

