Lin Hongliang
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1935 |
| Data i miejsce śmierci |
3 kwietnia 2025 |
| profesor uczelniany | |
| Specjalność: filologia polska | |
| Alma Mater | |
| uczelnia |
Chińska Akademia Nauk Społecznych |
| Odznaczenia | |
   | |
Lin Hongliang (chiń. 林洪亮; ur. 1935 w Chinach, zm. 3 kwietnia 2025 w Pekinie[1]) – chiński polonista, profesor uczelniany, tłumacz literatury polskiej na język chiński.
Życiorys
Studiował literaturę chińską na Uniwersytecie w Wuhan w Chinach[2], a w 1954 roku został wysłany do Polski, gdzie w 1960 roku ukończył studia polonistyczne na Uniwersytecie Warszawskim uzyskując tytuł magistra[3]. Po studiach wrócił do Chin i nadal zajmował się polską kulturą i literaturą[3].
W 2005 był gościem Pierwszego Światowego Kongresu Tłumaczy Literatury Polskiej organizowanego w Krakowie przez Instytut Książki[4].
Otrzymał liczne nagrody od polskich władz i środowiska literackiego za zasługi dla promocji polskiej literatury.
Tłumaczenia
Lin Hongliang jako pierwszy przetłumaczył na język chiński dzieła Henryka Sienkiewicza bezpośrednio z języka polskiego.
Tłumaczenia
- Antologia wybranych opowiadań literatury światowej. Tom wschodnioeuropejski (1996),
- Bohdan Czeszko „Pokolenie” (1992),
- Jarosław Iwaszkiewicz „Wybór nowel i opowiadań: dziewczyna i gołębie” (1993),
- Adam Mickiewicz „Dziady II” (2000), „O poezji romantycznej” (1964), „Pan Tadeusz” (1998), razem z Yi Lijun,
- Eliza Orzeszkowa „O powieści T.T. Jeża” (1964),
- Bolesław Prus „O literaturze” (1964),
- Henryk Sienkiewicz „Krzyżacy” (2001), „Ogniem i mieczem” (2005), „Quo vadis” (1983), „Ta trzecia” (1997), „Trzecia kobieta: wybór nowel i opowiadań” (1987), „Wybór nowel i opowiadań: Latarnik” (1999), „Wybór nowel i opowiadań” (1993), „Wybór opowiadań: Hania” (2006),
- Wisława Szymborska „Miłość od pierwszego wejrzenia” (2003), „Wybór poezji: wołanie do Yeti” (2000),
- Aleksander Świętochowski „Chawa Rubin” (1983)[3].
Wybrane teksty naukowe
- „Awangarda teatru absurdalnego – Stanisław Ignacy Witkiewicz”, „Gazeta Literatury i Sztuki” 1985, nr 12.
- „Henryk Sienkiewicz i Lu Xun”, w: Badania języków i kultur europejskich, tom 2, red. Feng Zhichen, wyd. Shishi Chubanshe, Pekin 2006.
- „Literatura polska i walki o wyzwolenie narodu”, „Wiedza Świata” 1980, nr 24.
- „Lu Xun i Adam Mickiewicz”, w: Zbiór pism krytycznoliterackich, t. 2, wyd. Shanghai Wenyi Chubanshe, Shang hai 1978.
- „Polska poetka Wisława Szymborska”, „Dziennik Literacki” 1996, nr 878.
- „Reformator polskiej dramaturgii Grotowski i jego eksperymentalny teatr”, „Dramaty Zagraniczne” 1980, nr 4.
- „Wybitna polska poetka Wisława Szymborska”, „Szeroki Kąt Wydawniczy” 1997, nr 1.
- „Wyjątkowa poetka polska laureatka Nagrody Nobry w dziedzinie literatury 1996 Wisława Szymborska”, „Wiedza Uniwersalna” 1997, nr 1.
- „Znakomita tradycja, wybitne osiągnięcia”, „Pisarze” 1989, nr 12.
- „O Sienkiewiczu” (monografia; 1999).
- „O Adamie Mickiewiczu” (monografia; 1990).
- „Historia teatrologii polskiej” (monografia; 1995)[3].
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2024)[5]
- Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2000)[2]
- Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2010)[6]
Przypisy
- ↑ Żegnamy profesora Lin Honglianga, polonistę, absolwenta UW, tłumacza i promotora literatury polskiej w Chinach [online], Polonicum UW, 11 kwietnia 2025 [dostęp 2025-04-14].
- 1 2 Li Yinan, Recepcja literatury polskiej w Chinach. Wybrane zagadnienia., 2015.
- 1 2 3 4 Prokop Daria, Język polski i kultura polska w Chinach., 2016.
- ↑ Polskie książki na Międzynarodowych Targach Książki w Pekinie [online], instytutksiazki.pl, 30 sierpnia 2007 [dostęp 2021-05-27] (pol.).
- ↑ M.P. z 2024 r. poz. 1004
- ↑ Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis - Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego - Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego [dostęp 2024-12-04] (pol.).