Lloyd Beall
 | |
 pułkownik (CSA) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1826–1865 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy |
wojna Czarnego Jastrzębia, |
| Późniejsza praca | |
.svg.png){kind=small}
Lloyd James Beall (ur. 19 października 1808 w Newport, zm. 10 listopada 1887 w Richmond) – amerykański oficer i kwatermistrz, założyciel i jedyny dowódca Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Skonfederowanych.
Życiorys
Beall urodził się we Forcie Adams, w Newport, jako syn Lloyda Bealla oraz Elizabth Waugh Jones, rodowitych Marylandczyków. Ukończył studia w Akademii Wojskowej West Point w 1830 roku. Uczęszczał także do francuskiej szkoły dragonów w Saumur w latach 1840–1842.
W roku 1844 został mianowany majorem Armii USA po czym brał udział w wojnie Czarnego Jastrzębia oraz wojnie Seminolów.
Wojna secesyjna
Po wybuchu wojny zadeklarował się po stronie Konfederacji i ruszył na południe. Został mianowany pułkownikiem, a następnie, 23 maja 1861 dowódcą Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Skonfederowanych przez sekretarza marynarki wojennej Stephena Mallory'ego.
Kariera powojenna
Po wojnie, Beall osiedlił się w Richmond, gdzie przechowywał większość dokumentów Piechoty - wiele z nich, wraz z pamiętnikami spłonęło w pożarze.
Lloyd James Beall zmarł w wieku 79 lat i został pochowany na Hollywood Cemetery.
Bibliografia
- Notka Biograficzna. [dostęp 2009-12-21]. (ang.).