Loflazepinian etylu
|
|
| Nazewnictwo |
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC) |
7-chloro-5-(2-fluorofenylo)-2-okso-1,3-dihydro-1,4-benzodiazepino-3-karboksylan etylu |
|
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny |
C18H14ClFN2O3 |
| Masa molowa |
360,77 g/mol |
| Identyfikacja |
| Numer CAS |
29177-84-2 |
| PubChem |
3299 |
| DrugBank |
DB01545 |
| SMILES |
CCOC(=O)C1C(=O)NC2=C(C=C(C=C2)Cl)C(=N1)C3=CC=CC=C3F |
|
| InChI |
InChI=1S/C18H14ClFN2O3/c1-2-25-18(24)16-17(23)21-14-8-7-10(19)9-12(14)15(22-16)11-5-3-4-6-13(11)20/h3-9,16H,2H2,1H3,(H,21,23) |
| InChIKey |
CUCHJCMWNFEYOM-UHFFFAOYSA-N |
|
|
|
|
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|
| Klasyfikacja medyczna |
| ATC |
N05BA18 |
| Legalność w Polsce |
substancja psychotropowa grupy IV-P |
Loflazepinian etylu – organiczny związek chemiczny, lek z grupy benzodiazepin. Jest objęty Konwencją o substancjach psychotropowych z 1971 roku (wykaz IV)[2]. W Polsce jest w grupie IV-P Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[3].