Lois Marshall
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 maja 1873 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 stycznia 1958 |
| Druga dama Stanów Zjednoczonych | |
| Okres |
od 4 marca 1913 |
| Poprzedniczka |
Carrie Sherman |
| Następczyni | |
Lois Irene Marshall (ur. 9 maja 1873 w Angoli w stanie Indiana, zm. 6 stycznia 1958 w Phoenix w stanie Arizona) - żona 28. wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych Thomasa Marshalla, od 4 marca 1913 do 4 marca 1921 druga dama Stanów Zjednoczonych.
Życiorys
Urodziła się 9 maja 1873 w Angoli w rodzinie Elizabeth Dale i Williama Edwarda Kimseya[1], właściciela sklepu wielobranżowego w Salem Center i urzędnika hrabstwa Steuben[2]. Ukończyła Tri-State College[3].
Podczas pracy u ojca, jako jego zastępczyni, poznała Thomasa Marshalla[2]. Gdy się poznali, Marshall cierpiał na chorobę alkoholową. W 1898 Lois pomogła mu przezwyciężyć nałóg[3], zamykając go w domu na dwa tygodnie[4].
Początkowo Marshall nie zamierzał zostać wiceprezydentem, uważając bycie prawnikiem w Columbia City za bardziej opłacalne; dopiero Lois namówiła go, by przyjął nominację Demokratów[3].
Po przeprowadzce do Waszyngtonu, Lois zaangażowała się w działalność charytatywną, zapewniając posiłki ubogim dzieciom. W 1918 na aukcji, mającej wesprzeć ARC, wystawiła druty i chustkę, które sprzedano za 140 dolarów[3]. W 1917 poznała matkę nowonarodzonych bliźniaków, z których jedno było przewlekle chore. Rodzice dziecka nie byli w stanie uzyskać odpowiedniego leczenia stanu swojego syna. Lois Marshall nawiązała bliską więź z dzieckiem, któremu nadano imię Clarence Ignatius Morrison, i zaoferowała, że je zabierze i pomoże mu znaleźć leczenie[5]. Marshall powiedział, że "może je zatrzymać, pod warunkiem, że nie będzie się ono pałętać pod nogami"[3][6].
Marshallowie nie mogli mieć dzieci, ale nigdy oficjalnie nie adoptowali Clarence'a, ponieważ obawiali się reakcji opinii publicznej na adopcję dziecka, którego rodzice jeszcze żyli. Zamiast tego zawarli specjalne porozumienie z jego rodzicami (Marshallowie zapewnili rodzicom Morrisona pracę w hotelu niedaleko ich domu, dzięki czemu mogli regularnie widywać dziecko[3]). Prezydent Wilson czuł się w obowiązku uznać Clarence'a za prawowite dziecko Marshallów, co wyraził, wysyłając im krótką notkę o treści "Gratulacje dla dziecka. Wilson."[7]. Morrison mieszkał z Marshallami do końca życia. Lois Marshall zabierała go do wielu lekarzy i robiła wszystko, by wrócił do zdrowia, ale jego stan się pogorszył i zmarł w lutym 1920, tuż przed swoimi czwartymi urodzinami[7].
Po zakończeniu drugiej kadencji Marshalla w 1921, Lois z mężem zamieszkała w Indianapolis, gdzie ten pracował jako prawnik[3][8].
1 czerwca 1925 Marshallowie byli w trakcie podróży do Waszyngtonu i zatrzymali się w hotelu Willard, gdzie Thomas zmarł na atak serca, zanim Lois zdążyła wezwać pomoc[9]. Po pogrzebie 9 czerwca, jego ciało spoczęło w mauzoleum Marshallów na Crown Hill Cemetery[10]. W tym samym roku zmarł również ojciec Lois[3].
Trzy lata po śmierci męża, Lois przeprowadziła się do Phoenix, gdzie żyła z emerytury Thomasa i sprzedaży jego wspomnień wydawnictwom. W poniedziałek 6 stycznia 1958 zmarła[8]; uroczystości pogrzebowe odbyły się w piątek 10 stycznia w Phoenix, a ciało drugiej damy spoczęło na Crown Hill Cemetery, obok ciał Thomasa i Clarence'a[11][3].
Życie prywatne
Lois Marshall poznała swojego męża latem 1895, gdy ten przybył do Angoli w sprawach służbowych[3][8]. Mimo dziewiętnastu lat różnicy między nimi, zakochali się w sobie i wzięli ślub 2 października[4]\; uroczystość miała miejsce w jej domu[1][3]. Małżonkowie byli do siebie bardzo przywiązani - w ciągu blisko trzydziestoletniego małżeństwa tylko dwie noce spędzili osobno[12]. Mąż i ojciec Lois pochodzili z przeciwnych stronnictw politycznych - Thomas był politykiem Partii Demokratycznej, a William zwolennikiem republikanów, jednak obaj mężczyźni przyjaźnili się i darzyli szacunkiem[3]. Lois miała jednego brata[2].
Przypisy
- 1 2 Jean Ann Childers, Kimsey Family Genealogy [online], ingenweb.org (ang.).
- 1 2 3 Our Campaigns - Candidate - Lois Irene Kimsey Marshall [online], www.ourcampaigns.com [dostęp 2025-03-13] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Thomas R. Marshall - Articles [online], nmanchesterhistory.org [dostęp 2025-03-13].
- 1 2 Bennett 2007 ↓, s. 46.
- ↑ Bennett 2007 ↓, s. 226.
- ↑ Bennett 2007 ↓, s. 227.
- 1 2 Bennett 2007 ↓, s. 298.
- 1 2 3 Wabash County Museum, Wabash County's Vice President: A Brief Biography of Thomas Riley Marshall (1854-1925) [online], WCHM, 16 lutego 2022 [dostęp 2025-03-15] (ang.).
- ↑ Special to The New York Times, Thomas R. Marshall, War Vice President, Dies, Bible in Hand, „The New York Times”, 2 czerwca 1925, ISSN 0362-4331 (ang.).
- ↑ Bennett 2007 ↓, s. 308.
- ↑ Bennett 2007 ↓, s. 309.
- ↑ Bennett 2007 ↓, s. 47.
Bibliografia
- David J. Bennett, He Almost Changed the World, 2007, s. 46-227, ISBN 1-4259-6562-8 (ang.).