Lubno (Białoruś)

Lubno
Любна
Любно
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

korelicki

Sielsowiet

Mir

Populacja
 liczba ludności


53
(2019)

Kod pocztowy

231432

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lubno”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Lubno”
Położenie na mapie Polski w 1939 r.
Mapa konturowa Polski w 1939 r., u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Lubno”
Ziemia53°29′14″N 26°31′59″E/53,487222 26,533056

Lubno (biał. Любна, Lubna; ros. Любно, Lubno) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie korelickim, w sielsowiecie Mir.

Historia

W Rzeczypospolitej Obojga Narodów miejscowość leżała w województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim. Było własnością Radziwiłłów. W 1828 jako wiano Stefanii Radziwiłłównej przeszło do rodu Sayn-Wittgensteinów.

W wyniku III rozbioru znalazło się w Rosji. W XIX i w początkach XX w. majątek ziemski położony w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżąca w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Mir[1]. W 1921 miejscowość liczyła 248 mieszkańców, zamieszkałych w 52 budynkach, wyłącznie Polaków wyznania prawosławnego[1].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi

  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach nowogródzkim (do 1919), baranowickim (1919-1920), nieświeskim (1920-1926) i stołpeckim (1926-1945).

Przypisy

  1. 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia