Ludwik Markiefka
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 lipca 1802 |
| Data śmierci |
29 marca 1859 |
| Miejsce pochówku |
Mysłowice, cmentarz przy ulicy Mikołowskiej |
| Proboszcz parafii św. Szczepana w Bogucicach | |
| Okres sprawowania |
1836–1839 |
| Proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach | |
| Okres sprawowania |
1839–1859 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
11 marca 1826 |
Ludwik Markiefka (ur. 2 lipca 1802 w Tarnowskich Górach, zm. 29 marca 1859) – duchowny rzymskokatolicki, proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach.
Życiorys
Urodził się 2 lipca 1802 roku w Tarnowskich Górach[1]. Po ukończeniu tamtejszej szkoły elementarnej w 1816 roku, za radą ks. Antoniego Schneiderskiego zaczął naukę w katolickim Gimnazjum Królewskim w Gliwicach[2]. W 1822 roku podjął studia teologiczne na Uniwersytecie Wrocławskim[3].
11 marca 1826 roku we Wrocławiu przyjął z rąk ks. bpa Emmanuela von Schimonsky święcenia kapłańskie[4]. Początkowo pracował jako wikary w parafii śś. Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach[5], a od 1 lipca 1828 roku był administratorem parafii Trójcy Przenajświętszej w Chełmie[1]. Równocześnie otrzymał administrację parafii Wszystkich Świętych w Dziećkowicach. W Chełmie uważany był za część parafian za intruza, dlatego też starał się o inne stanowisko. Poprosił o prezentę kolatorów prebendy ks. Mateusza Nygę i ordynata mysłowickiego Aleksandra Mieroszewskiego[4].
Prebendarzem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Mysłowicach został 3 lutego 1829 roku. W 1836 roku został proboszczem parafii św. Szczepana w Bogucicach. W dniu śmierci ks. Mateusza Nygi w 1839 roku zjawił się w Mysłowicach[1]. 19 września tego samego roku objął stanowisko proboszcza w Mysłowicach[6], natomiast parafię w Bogucicach (późniejsza część Katowic) objął jego młodszy brat ks. Leopold Markiefka[1]. W 1843 roku został dziekanem dekanatu bytomskiego i inspektorem szkolnym południowej części powiatu bytomskiego. Z nieznanych przyczyn w późniejszym czasie zrzekł się z obydwu funkcji[6].
W 1844 roku w czasie akcji trzeźwościowej zainicjowanej przez ks. Jana Alojzego Ficka i o. Stefana Brzozowskiego powołał Bractwo Trzeźwości[7]. Jednocześnie zaniedbał i doprowadził do upadku działające w parafii charytatywne i religijne Bractwo św. Anny[8]. Na początku 1859 roku uczestniczył w spotkaniu w sprawie powstania późniejszej parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach i budowy kościoła[9].
Zmarł nagle 29 marca 1859 roku. Został pochowany w wybudowanej dla siebie kaplicy na mysłowickim cmentarzu przy obecnej ulicy Mikołowskiej[10], wybudowanej jeszcze za jego życia w 1858 roku[11].
Życie prywatne
Według o. Stanisława Załęskiego pochodził ze spolonizowanej rodziny czeskiej[12]. Miał młodszego brata Leopolda, duchownego, proboszcza parafii św. Szczepana w Bogucicach[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Kudera 1934 ↓, s. 111.
- ↑ Czaplicki 2014 ↓, s. 35.
- ↑ Czaplicki 2014 ↓, s. 39.
- 1 2 Kudera 1934 ↓, s. 155.
- ↑ Czaplicki 2014 ↓, s. 42.
- 1 2 Kudera 1934 ↓, s. 112.
- ↑ E-ncyklopedia, Historia Kościoła na Śląsku: Markiefka Ludwik. silesia.edu.pl. [dostęp 2025-01-24]. (pol.).
- ↑ Kudera 1934 ↓, s. 113.
- ↑ Czaplicki 2014 ↓, s. 144.
- ↑ Kudera 1934 ↓, s. 116.
- ↑ Kudera 1934 ↓, s. 182.
- ↑ Czaplicki 2014 ↓, s. 66.
Bibliografia
- Bronisław Czaplicki, Górnośląski duszpasterz ks. Leopold Markiefka (1813–1882) i jego dzieła, Lubliniec: Wydawnictwo SM Niniwa, 2014, ISBN 978-83-939332-0-4 (pol.).
- Jan Kudera, Historja parafji mysłowickiej, Mysłowice: Drukarnia Sztuka, 1934 (pol.).