Ludwika Rywacka
.jpg) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Ludwika Rywacka z domu Morozowicz lub Morozewicz[1][2][3] (ur. 19 kwietnia 1817 w Warszawie[2][3], zm. 23 lutego 1858[2] w Miłosnej[1][2][3]) – polska śpiewaczka operowa.
Życiorys
Była siostrą aktorek Anny Pietrzykowskiej i Joanny Krajewskiej[2][3]. Uczęszczała do Szkoły Dramatycznej w Warszawie, po raz pierwszy zadebiutowała na scenie – jeszcze pod panieńskim nazwiskiem – rolą Ludwiki w Niańkach z dziećmi w ogródku na przedmieściu w 1828 roku[3]. W 1830 roku debiutowała w warszawskim Teatrze Wielkim rolą Tryfony z Chłopie milionowym Ferdinanda Raimunda z muzyką Józefa Damsego[1][2][3]. Początkowo była członkinią operowego chóru, z czasem zaczęła wykonywać większe partie solowe, m.in. Elwiry w Niemiej z Portici, Kloryndy w Kopciuszku i Agaty w Wolnym strzelcu[2][3]. W latach 1835–1837 odbyła studia w Szkole Śpiewu przy Teatrze Wielkim[1][2] u Walentego Kratzera, Józefa Elsnera, Jana Stefaniego i Karola Kurpińskiego[1]. W 1837 roku odbyła podróż do Włoch, gdzie występowała w Turku we Włoszech Gioacchina Rossiniego, a po powrocie do Warszawy kreowała rolę w Semiramidzie[1][2]. Na początku lat 40. XIX wieku ponownie przebywała we Włoszech, uzupełniając swoje studia muzyczne[1][2][3]. W kolejnych latach kreowała na deskach Teatru Wielkiego role m.in. Łucji w Łucji z Lammermooru, Izabeli w Robercie Diable, Lukrecji w Lukrecji Borgii, Lindy w Lindzie z Chamounix, Donny Anny w Don Giovannim[1][2][3]. Dysponowała głosem o rozległej skali, umożliwiającym jej wykonywanie zarówno partii sopranowych, jak i altowych[2]. W 1849 roku wystąpiła w polskich premierach oper Giuseppe Verdiego Makbet i Dwaj Foskariusze[1][2].
W 1854 roku po raz ostatni pojawiła się na deskach Teatru Wielkiego w Marii di Rohan o II conte di Chalais Gaetana Donizettiego, następnie z powodu intryg wyjechała z Warszawy[1][2][3]. Przez kilka lat mieszkała we Lwowie, gdzie występowała na scenie i prowadziła szkołę śpiewu[1][2][3]. W 1856 roku występowała w Żytomierzu i Kijowie[1][2][3]. Zmarła nagle w dyliżansie jadącym z Kijowa do Warszawy[1][2][3].
Jej mężem był śpiewak Jan Kanty Rywacki[1][2][3]. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1][2].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 534–535. ISBN 978-83-224-0837-7.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 Polski Słownik Biograficzny. T. XXXIII. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1991–1992, s. 592–593. ISBN 83-04-00148-9.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 619. ISBN 0-02-865529-X.