Ludwisarnia Max Samassa
![]() Dzwon z 1927 roku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
XVII wiek |
| Data likwidacji |
1931 |

Ludwisarnia Max Samassa – dawna odlewnia dzwonów w Laibach oraz Wiener Neustadt na terenie Austro-Węgier istniejąca w latach 1767-1931.
Historia
Przemysłowiec Maximilian Samassa (Maximilian Samassa znany także jako Max Samassa, ur. 7.04.1862 w Lublanie, zm. 30.06.1945 w Wiedniu) pochodził z Laibach (obecnie Lublana). Maximilian Samassa pochodził z rodziny ludwisarzy. Jego ojcem był Albert Samassa który przejął odlewnię dzwonów w Laibach od swojego ojca Antona Samassy. Maximilian studiował na Politechnice w Stuttgarcie do 1886 równocześnie zdobywał doświadczenie pracując w firmie odlewniczej ojca. W 1892 Maximilian przejął kierowanie odlewnią dzwonów. W 1907 z jego inicjatywy wybudowano nową, nowoczesną odlewnię metali oraz małą odlewnię żeliwa do odlewów specjalnych. W czasie I wojny światowej firma oprócz produkcji dzwonów zajmowała się produkcją żeliwnych odlewów dla wojska w tym także wyposażenie dla łodzi podwodnych. W 1907 Max nabył odlewnię dzwonów Linzer, a w 1908 odlewnię dzwonów Hilzer co uczyniło jego firmę liderem w produkcji dzwonów na terenie Astro-Wegier. Jego firma latach 1767–1917 wyprodukowała 7200 dzwonów, otrzymywała zamówienia m.in. z Indii, Turcji, Chin i Japonii. Po zakończeniu I wojny światowej w 1919 Samassa sprzedał przedsiębiorstwo w Laibach jednak pozostał właścicielem odlewni dzwonów w Wiener Neustadt, prowadził produkcję do roku 1931 w którym nastąpiło zamknięcie firmy[1].
Przypisy
Bibliografia
- Samassa Max. Industrielller Österreichisches Biographisches Lexikon 1815-1950, Wiedeń 1988 s.407
- Werner Jobst, Erwin Reidinger: Archäologische Bauforschungen in Wiener Neustadt. Bericht über die Ausgrabungen am Neunkirchner Tor 1995 – 1997. In: Sonderdruck Carnuntum Jahrbuch 1999, Austriacka Akademia Nauk, Wiedeń 2020
