Luigi Mancinelli
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Luigi Mancinelli (ur. 5 lutego 1848 w Orvieto, zm. 2 lutego 1921 w Rzymie[1][2]) – włoski kompozytor, dyrygent i wiolonczelista.
Życiorys
Początkowo kształcił się u swojego brata, dyrygenta Marino Mancinellego (1842–1894)[1][2]. Następnie studiował we Florencji kompozycję u Teodulo Mabelliniego i grę na wiolonczeli u Jefte Sbolciego[1][2]. Początkowo występował jako wiolonczelista we florenckim Teatro della Pergola[1][2]. W 1874 roku został pierwszym wiolonczelistą Teatro Morlacchi w Perugii, tam też w tymże roku zadebiutował jako dyrygent, prowadząc przedstawienie Aidy Giuseppe Verdiego[1][2]. Od 1875 do 1880 roku dyrygował w Teatro Apollo w Rzymie[1]. W latach 1881–1886 był dyrektorem i wykładowcą kompozycji w Liceo musicale w Bolonii[1][2], jednocześnie pełnił funkcję kapelmistrza w bazylice św. Petroniusza[1]. W 1887 roku wystąpił w Theatre Royal przy Drury Lane w Londynie[2]. W latach 1887–1893 był dyrygentem Teatro Real w Madrycie[1][2]. Występował także w londyńskim Covent Garden Theatre (1888–1905), nowojorskiej Metropolitan Opera (1893–1902), lizbońskim Teatro de São Carlos (1901–1919) i Teatro Colón w Buenos Aires (1908–1913)[1].
Jako dyrygent zasłynął wykonując muzykę niemiecką, przede wszystkim dzieła operowe Richarda Wagnera[1].
Wybrane kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- suita Scene veneziane (1888)
- suita Riflessi e paesaggi di G. Rinaldi (1902)
- Ouverture romantica (1910)
Kantaty
- Isaias na głosy solowe, chór i orkiestrę (1887)
- Prière des oiseaux na alt, chór żeński i orkiestrę (1910)
- Canto del tricolore na baryton i orkiestrę (1919)
Oratoria
- Isaia (wyst. Norwich 1887)
- Santa Agnese (wyst. Norwich 1905)
Opery
- Isora de Provenza (wyst. Bolonia 1884)
- Tizianello (wyst. Rzym 1895)
- Ero e Leandro (wyst. Norwich 1896)
- Paolo e Francesca (wyst. Bolonia 1907)
- Sogno di una notte d’estate (niewystawiona)
Muzyka filmowa
- Frate sole (1918)
- Giuliano l’Apostata (1920)
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 63. ISBN 83-224-0656-8.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2255–2256. ISBN 0-02-865529-X.
Linki zewnętrzne
- Luigi Mancinelli – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project
