Luigi Mancinelli

Luigi Mancinelli
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1848
Orvieto

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

2 lutego 1921
Rzym

Instrumenty

wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, dyrygent, wiolonczelista

Luigi Mancinelli (ur. 5 lutego 1848 w Orvieto, zm. 2 lutego 1921 w Rzymie[1][2]) – włoski kompozytor, dyrygent i wiolonczelista.

Życiorys

Początkowo kształcił się u swojego brata, dyrygenta Marino Mancinellego (1842–1894)[1][2]. Następnie studiował we Florencji kompozycję u Teodulo Mabelliniego i grę na wiolonczeli u Jefte Sbolciego[1][2]. Początkowo występował jako wiolonczelista we florenckim Teatro della Pergola[1][2]. W 1874 roku został pierwszym wiolonczelistą Teatro Morlacchi w Perugii, tam też w tymże roku zadebiutował jako dyrygent, prowadząc przedstawienie Aidy Giuseppe Verdiego[1][2]. Od 1875 do 1880 roku dyrygował w Teatro Apollo w Rzymie[1]. W latach 1881–1886 był dyrektorem i wykładowcą kompozycji w Liceo musicale w Bolonii[1][2], jednocześnie pełnił funkcję kapelmistrza w bazylice św. Petroniusza[1]. W 1887 roku wystąpił w Theatre Royal przy Drury Lane w Londynie[2]. W latach 1887–1893 był dyrygentem Teatro Real w Madrycie[1][2]. Występował także w londyńskim Covent Garden Theatre (1888–1905), nowojorskiej Metropolitan Opera (1893–1902), lizbońskim Teatro de São Carlos (1901–1919) i Teatro Colón w Buenos Aires (1908–1913)[1].

Jako dyrygent zasłynął wykonując muzykę niemiecką, przede wszystkim dzieła operowe Richarda Wagnera[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • suita Scene veneziane (1888)
  • suita Riflessi e paesaggi di G. Rinaldi (1902)
  • Ouverture romantica (1910)

Kantaty

  • Isaias na głosy solowe, chór i orkiestrę (1887)
  • Prière des oiseaux na alt, chór żeński i orkiestrę (1910)
  • Canto del tricolore na baryton i orkiestrę (1919)

Oratoria

  • Isaia (wyst. Norwich 1887)
  • Santa Agnese (wyst. Norwich 1905)

Opery

  • Isora de Provenza (wyst. Bolonia 1884)
  • Tizianello (wyst. Rzym 1895)
  • Ero e Leandro (wyst. Norwich 1896)
  • Paolo e Francesca (wyst. Bolonia 1907)
  • Sogno di una notte d’estate (niewystawiona)

Muzyka filmowa

  • Frate sole (1918)
  • Giuliano l’Apostata (1920)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 63. ISBN 83-224-0656-8.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2255–2256. ISBN 0-02-865529-X.

Linki zewnętrzne