Lux Aeterna (utwór Clinta Mansella)

Lux Aeterna
Wydany

2000

Twórca

Clint Mansell

Lux Aeterna (łac. Światłość Wieczna[1]) – utwór skomponowany przez Clinta Mansella jako motyw przewodni do filmu Requiem dla snu.

Historia

Kompozytor Clint Mansell i reżyser Darren Aronofsky rozpoczęli wieloletnią współpracę od filmu Pi wydanego w 1998 i kontynuowali ją przy produkcji następnego filmu Requiem dla snu, który miał premierę w 2000[2]. Z dwudziestu zaproponowanych szkiców muzyki reżyser wybrał dwa[3]. Motywem przewodnim został utwór Lux Aeterna[4] wykonywany przez Kronos Quartet[5][6][7]. Komponując utwór Clint Mansell wzorował się na głównie na twórczości Mozarta i motywach żałobnych[6]. Muzyka do Requiem dla snu była jego pierwszą kompozycją na instrumenty smyczkowe[8]. Z uwagi na niski budżet filmu, kompozytor zachował większość praw do utworu[3]. Film przyczynił się do wielkiej popularności utworu[9]. Błyskawicznie po premierze pojawiły się remiksy utworu przez innych wykonawców[10]. W ciągu kilku lat został on wykorzystany w wielu zwiastunach i reklamach[3]. Najbardziej znaną wersją utworu jest adaptacja na orkiestrę symfoniczną dla zwiastuna do filmu Władca Pierścieni: Dwie wieże[3]. Dokonał tego zespół kompozytorów, a wykonanie to zatytułowano Requiem for a Tower[10].

Charakterystyka

Utwór Mansella stanowi genialny akompaniament filmu[2][7]. Ma on ma prostą, powtarzalną i rytmiczną budowę[4]. Tworzą go trzy postępujące akordy[3]. Ostre tony instrumentów smyczkowych wprowadzają efekt narastającego napięcia, co idealnie zgrywa się z kluczowymi momentami w filmie wzmacniając wrażenia przekazywane obrazem[11]. Przyspieszanie tempa i dodawanie chóru nadaje złowieszczego zabarwienia, a jęczący wokal zwiększa wrażenia surrealizmu i koszmaru[12]. W muzyce dominuje niepokój, smutek i patos[6]. Z jednej strony wywołuje u słuchacza uczucie strachu, a z drugiej strony uzależnia tak, że chciałoby się go słuchać bez przerwy[13]. O wielkiej sile utworu wspomniał Anders Breivik w swoim manifeście[14][15].

Przypisy

  1. ↑ Nabożeństwo żałobne, 1920, s. 139, Cytat: Lux aeterna luceat eis, | Światłość wieczna niech.
  2. 1 2 Smith 2019 ↓, s. 20.
  3. 1 2 3 4 5 Peters 2010 ↓, s. 22.
  4. 1 2 Laine 2017 ↓, s. 57.
  5. ↑ Hischak 2015 ↓, MANSELL, Clint, s. 440.
  6. 1 2 3 Agnieszka Czarkowska-Krupa, „Requiem dla snu” – żałobna pieśń Aronofsky’ego [online], oldcamera.pl, 18 maja 2022 [dostęp 2022-09-15].
  7. 1 2 Edward Kelley, REQUIEM DLA SNU [online], film.org.pl, 20 stycznia 2018 [dostęp 2022-09-15].
  8. ↑ Krzic 2015 ↓, s. 43.
  9. ↑ Egan ↓, s. 132.
  10. 1 2 Bettina Makalintal, How the 'Requiem for a Dream' Song Became the Default Sound of Epic Drama [online], vice.com, 6 października 2020 [dostęp 2022-09-15].
  11. ↑ Laine 2017 ↓, s. 57, 58.
  12. ↑ Hischak 2015 ↓, MANSELL, Clint, s. 441.
  13. ↑ Szczepaniuk i in. 2011 ↓, s. 109.
  14. ↑ Georgiev 2012 ↓, s. 62.
  15. ↑ Garratt 2019 ↓, s. 1.

Bibliografia

  • James Egan, 1000 Facts about the Greatest Movies Ever vol. 3, Lulu.com, ISBN 1-326-51461-X, ISBN 978-1-326-51461-7.
  • James Garratt, Music and Politics: A Critical Introduction, Cambridge University Press, 2019, ISBN 1-107-03241-5, ISBN 978-1-107-03241-5.
  • Plamen K. Georgiev, Self-Orientalization in South East Europe, Springer Science & Business Media, 2012.
  • Thomas S. Hischak, The Encyclopedia of Film Composers, Rowman & Littlefield, 2015.
  • Vinsja Krzic, Clint Mansell: Music in the Films Requiem for a Dream and The Fountain by Darren Aronofsky, Los Angeles: University of California, 2015.
  • Tarja Laine, Bodies in Pain: Emotion and the Cinema of Darren Aronofsky, Berghahn Books, 2017, ISBN 1-78533-521-9, ISBN 978-1-78533-521-1.
  • Mitchell Peters, Never a Hit, Clint Mansell’s ‘Lux Aeterna’ Has Achieved Synch-Licensing Staying Power, „Bilboard”, 122 (20), 22 maja 2010, ISSN 0006-2510.
  • Ian Haydn Smith, Cult Filmmakers: 50 movie mavericks you need to know, Kristelle Rodeia (ilustr.), White Lion Publishing, 2019, ISBN 0-7112-4026-4, ISBN 978-0-7112-4026-1.
  • Krzysztof Szczepaniuk i inni, INSPIRATOWNIK, Ochotnicza Straż Pożarna "Stołpno" w Międzyrzecu Podlaskim, 2011, ISBN 83-934306-6-6, ISBN 978-83-934306-6-6.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.