MAZ-535
 MAZ-535A holujący rakietę R-14 | |
| Producent |
MAZ, KZKT |
|---|---|
| Okres produkcji |
1956-1961 MAZ, 1961-1964 KZKT |
| Miejsce produkcji | |
| Następca | |
| Dane techniczne | |
| Segment | |
| Silniki |
Silnik o zapłonie samoczynnym D12A-375 V12 38,8L 375KM |
| Napęd |
8x8 |
| Długość |
878,0 cm |
| Szerokość |
280,5 cm |
| Wysokość |
291,5 cm |
| Rozstaw osi |
235,0 cm |
| Masa własna |
19400 kg |
| Zbiornik paliwa |
dwa zbiorniki o poj. 380L |
| Liczba miejsc |
3 |
| Ładowność |
do 10000 kg |
MAZ-535 – ciągnik artyleryjski zaprojektowany do holowania systemów artyleryjskich o wadze do 10 ton (z GCVW do 75,4 ton). Pojazd posiada automatyczną przekładnię hydromechaniczną, niezależne zawieszenie wszystkich kół oraz wspomaganie kierownicy.
MAZ-535 miał klasyczny układ z napędem na wszystkie koła, centralną lokalizację komory silnika, kabinę 2-drzwiową z lukiem dachowym i tylną płaską metalowa obudowę z namiotem.
Wyposażony został w 39-litrowy, 12-cylindrowy silnik wysokoprężny D12A-375 V12 o mocy 375 koni mechanicznych i dwustopniowy system filtracji powietrza.
Pojazdy pierwszej generacji wyposażone były w kabinę z trzema pochylonymi szybami przednimi oraz trzecią lampę umieszczoną pośrodku panelu przedniego, która służyła do oświetlania drogi w podczerwieni podczas korzystania z noktowizora. Późniejsze wersje miały dwie płaskie szyby przednie i zwiększoną wysokość komory silnika. Najnowsze wersje posiadały tylko dwa reflektory.
Podczas pierwszych testów ujawniono brak wytrzymałości ramy. W 1957 roku powstała zmodernizowana wersja MAZ-535A ze wzmocnioną ramą, nadwoziem i zmodyfikowanym przedziałem silnika.
MAZ-535A produkowano w Mińsku do 1961 roku a następnie produkcję przeniesiono do KZKT gdzie kontynuowana była do roku 1964.