Małgorzata Grabowska-Stradecka

Małgorzata Grabowska
Imię i nazwisko

Małgorzata Grabowska-Stradecka

Data urodzenia

1925

Data śmierci

15 grudnia 2021

Narodowość

polska

Alma Mater

PWSSP we Wrocławiu

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

sztuka nowoczesna

Małgorzata Grabowska-Stradecka, także Małgorzata Grabowska (ur. 16 czerwca 1925, zm. 15 grudnia 2021[1]) – polska malarka związana z Wrocławiem, czołowa przedstawicielka malarskiego strukturalizmu. Jedna z pierwszych studentek i absolwentek PWSSP we Wrocławiu, członkini-założycielka Grupy "X" oraz członkini Grupy Wrocławskiej.

Życiorys

Studiowała malarstwo w technikach ceramicznych na wrocławskiej PWSSP, gdzie była jedną z pierwszych studentek (album nr 8) i absolwentek (dyplom nr 22). W 1952 r. obroniła dyplom magisterski na Wydziale Ceramiki i Szkła.

Zmarła 15 grudnia 2021 r. i została pochowana na cmentarzu osobowickim we Wrocławiu (grób 52A/12/1).

Twórczość

Artystka zajmowała się przede wszystkim malarstwem, ale także rysunkiem i tkaniną artystyczną.

Eugeniusz Geppert wymienił ją w gronie pierwszych studentek wrocławskiej PWSSP, obok Celiny Brandstätter, Izabeli Kulczyńskiej, Ewy Erdt, Krzesławy Maliszewskiej i Wandy Gołkowskiej[2]. Powołująca się na jego słowa Sylwia Świsłocka-Karwot, badaczka powojennej sztuki Wrocławia, wymienia ją także wśród lokalnych artystek okresu realizmu socjalistycznego (1949-1955). Były to obok niej także m.in.: Barbara Gutekunst, Janina Rybicka, Jadwiga Szyszko, Marta Augustynowicz, Róża Kijankowska, C. Brandstätter, Jadwiga Skomorowska i Łucja Skomorowska, K. Maliszewska-Mazurkiewicz, Maria Janowska-Karpińska, Jadwiga Lebiedowicz-Kociankowska czy Jadwiga Desage[3].

Wraz z Józefem Hałasem, Krzesławą Maliszewską i Alfonsem Mazurkiewiczem Grabowska była od 1956 r. członkinią-założycielką Grupy "X", w ramach której artyści operowali malarską metaforą[4][5]. W latach 1962-1975 była także członkinią jednej z najważniejszych lokalnych grup artystycznych – interdyscyplinarnej i międzypokoleniowej Grupy Wrocławskiej. Należała do czołowych przedstawicielek malarskiego strukturalizmu. Andrzej Kostołowski wymienia ją obok J. Hałasa, Mariana Poźniaka i A. Mazurkiewicza jako artystkę bardzo silnie czerpiącą swoje inspiracje z pejzażu[4][6][7].

Jej wystawy indywidualne odbyły się m.in w BWA Wrocław (1966 i 1972) oraz w Filharmonii Wrocławskiej (1973). Brała udział w wystawach zbiorowych Grupy Wrocławskiej oraz w takich pokazach, jak m.in. wystawa monograficzna Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych we Wrocławiu 1946-1990 w CBWA „Zachęta” w Warszawie (1990)[4].

Przypisy

  1. ↑ Cui, Groby 0.9.6 [online], groby.cui.wroclaw.pl [dostęp 2025-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2025-02-20].
  2. ↑ Zofia Reznik, Herstorical Figures. Women in the 1946-1980 Archival Documents of the State Higher School of Plastic Arts in Wrocław, „Art and Documentation” (29), 2023, s. 17–56, DOI: 10.32020/ArtandDoc/29/2023/6, ISSN 2080-413X [dostęp 2025-01-05].
  3. ↑ Sylwia Świsłocka-Karwot, Sztuka we Wrocławiu w latach 1945-1970. Artyści, dzieła, krytycy, Wrocław: Wydawnictwo Via Nova, 2016, s. 59-107.
  4. 1 2 3 Noty biograficzne uczestników wystaw „Wieżowce Wrocławia” i „Dejá vu”, „Format”, nr 50 (2-3), 2006, str. VI.
  5. ↑ Andrzej Kostołowski, Pionowo, poziomo i skosem. O niektórych aspektach twórczych wrocławskiej PWSSP – ASP w jej 70-leciu, „Format”, 72, 2016, s. 30.
  6. ↑ Ewa Pluta, Grupa Wrocławska [online], 2024.
  7. ↑ Andrzej Kostołowski, Wieżowce Wrocławia, „Format”, nr 50 (2-3), 2006, s. 21.

Bibliografia

  • Małgorzata Grabowska, [kat. wyst.], BWA Wrocław, 1966.
  • Małgorzata Grabowska, [kat. wyst.], BWA Wrocław, 1977.
  • Grupa wrocławska. Jubileuszowa wystawa grupy. Malarstwo grafika rzeźba, Muzeum Architektury, Wrocław 1972.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.